PIĄTKOWE NOCE WAMPIRÓW recenzja

Książek o wampirach było już sporo, ale nie znaczy to, że wszystkie są złe lub słabo napisane. Niedawno miałam okazję przeczytać „Niektóre dziewczyny gryzą”, czyli pierwszy tom serii „Wampiry z Chicagolandu”. Dziś przyszedł czas na drugą część - „Piątkowe noce wampirów”. Uwaga! Jeżeli nie czytaliście pierwszego tomu, to tu mogą pojawić się pewne szczegóły fabuły! Poznajemy dalsze losy młodej, ale uzdolnionej wampirzycy Merit. Właśnie wyprowadza się od swojej przyjaciółki Mallory, aby zamieszkać w siedzibie wampirów a dokładnie w Domu Cadoganów, pod który podlega. Czeka na nią nie tylko przystojny Mistrz Ethan, ale także sporo innych wyzwań, z którymi będzie musiała sobie poradzić. Zaczyna się głośno robić o libacjach jakie urządzają krwiopijcy z udziałem ludzi. Do tego wyjdzie na jaw szantaż i pogróżki pod adresem pewnej osoby z przeszłości Merit a także kilka innych spraw. Wszystko nabierze tempa i akcji, więc znudzenie nam nie grozi. Co więcej, nasza bohaterka będzie musiała zapanować nad swoimi uczuciami i dowiedzieć się, komu może ufać a kto nie zasługuje na jej dalszą uwagę. Podobnie jak poprzednio, i tym razem będzie nieco magii, walk, treningów i zagadek do odkrycia a także humorystycznych wstawek i ciętego języka Merit. Minusik za literówki oraz przede wszystkim brak konsekwencji w nazewnictwie, ale to szczegóły techniczne. Po prostu w pierwszym tomie bohaterka została Protektorką wampirów, w drugiej części zamiast tego nazywana była Strażniczką. Niby drobnostka, ale jakoś denerwował mnie ten fakt. Mimo to spędziłam przyjemnie czas z tą książkę, czytało się ją lekko i chętnie poznam dalszy ciąg. Pozdrawiam!!

Moja ocena: 5-/6