Dziewczyny ze Słowaka recenzja

Dziś przychodzę do Was z kolejną książką idealną na okres 80. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego. Dwa tutaj o „Dziewczyny ze Słowaka” autorstwa Marii Paszyńskiej, która przenosi nas w dramatyczne realia okupowanej Warszawy i Powstania Warszawskiego, przywołując historie młodych dziewcząt, które z odwagą i determinacją włączyły się w walkę o wolność. Autorka, bazując na skrupulatnie zebranych materiałach historycznych, przedstawia nam mniej znaną, lecz równie istotną, kobiecą stronę konspiracyjnej działalności w czasie II wojny światowej. Paszyńska przypomina, że bohaterstwo nie było zarezerwowane jedynie dla mężczyzn, a młode harcerki z warszawskiego Liceum im. Juliusza Słowackiego również wniosły ogromny wkład w walkę o niepodległość.

Powieść rozpoczyna się w przededniu wojny, kiedy to bohaterki prowadzą jeszcze normalne i beztroskie życie – snują marzenia, budują przyjaźnie, przeżywają pierwsze miłości. Wszystko zmienia się we wrześniu 1939 roku, kiedy wybucha wojna. Od tego momentu ich życie zostaje na zawsze naznaczone przez wojnę, okupację i konspirację.

Natalia, jedna z głównych postaci, zdobywa przydomek „królowej kanałów” dzięki swojej odwadze i umiejętności poruszania się po podziemnych trasach Warszawy, które stają się kluczowe dla łączności i przemieszczania się podczas Powstania Warszawskiego. Inna bohaterka, Ewa, szybowniczka i spadochroniarka, angażuje się w bezpośrednią walkę, ryzykując życie w zasadzce na niemieckiego esesmana Alfreda Milkego. Z kolei Halina jest zaangażowana w kolportaż zakazanych materiałów, co czyni ją kluczową postacią w małym sabotażu. Wandzia zaś podejmuje się zadania ewakuacji Szpitala Ujazdowskiego, narażając swoje życie, by ratować innych ludzi.

Każda z bohaterek w powieści podejmuje różne formy oporu przeciwko okupantowi, od działań zbrojnych po organizowanie tajnego nauczania. Ich historie są pełne napięcia i dramatyzmu, ale są także głęboko ludzkie – każda z dziewcząt zmaga się nie tylko z okrucieństwem wojny, ale także z osobistymi lękami, nadziejami i marzeniami o przyszłości.

Paszyńska, poprzez skrupulatne opisy, bogate tło historyczne i fotografie, oddaje nie tylko brutalność tamtych czasów, ale także pokazuje, jak młode dziewczęta, często jeszcze nastolatki, musiały szybko dorosnąć i stanąć w obliczu wyzwań, które w normalnych czasach byłyby nie do pomyślenia. Mimo, że nie wszystkim z nich udało się przetrwać wojnę, ich historie są świadectwem odwagi i niezłomności ducha, a także przypomnieniem, jak ważną rolę odegrały kobiety w walce o wolność Polski.

„Dziewczyny ze Słowaka” to książka, która porusza serca i zmusza do refleksji nad rolą kobiet w walce o wolność oraz nad tym jak wiele młodych i pięknych ludzi zabrała nam wojna. Paszyńska mistrzowsko oddaje emocje, jakie towarzyszyły jej bohaterkom – od strachu po ogromny zapał do działania. To opowieść o niezłomności, sile ducha i walce, która wciąż pozostaje niedoceniona w powszechnej świadomości.

Ta książka to nie tylko literackie świadectwo heroizmu młodych kobiet, ale także hołd złożony tym, które poświęciły wszystko w imię wyższych wartości. Dzięki „Dziewczynom ze Słowaka” możemy lepiej zrozumieć, jaką cenę zapłaciły te młode kobiety za NASZĄ wolność. To pozycja obowiązkowa dla każdego, kto chce lepiej poznać i zrozumieć historię Polski, szczególnie z perspektywy, która zbyt długo nie była nagłaśniana. Paszyńska jako absolwentka Liceum im. Słowackiego, pisze ich historię z pasją i zaangażowaniem, co czyni jej powieść zarówno wartościowym, jak i wzruszającym świadectwem tamtych dni, którego lekturę gorąco Wam polecam 🩷.

Dziękuję za zaufanie i egzemplarz do recenzji od wydawnictwa @znak_literanova, a Autorce za wspaniałą lekturę (współpraca reklamowa) 🩷.