Ksiądz z Dachau recenzja

Obozowe relacje doczekały się wielu opracowań. Mamy relacje więźniów z Auschwitz, Majdanka, czy Ravensbrück. Każde z nich, choć różne dostarczają wielu wzruszeń i morze łez. Obrazowe, bolesne i niezwykle przejmujące napawają nam smutkiem i poczuciem bezradności wobec bezwzględności oprawców. Do takich przejmujących wspomnień należy książka " Ksiądz z Dachau".

Dachau było miejscem kaźni wielu kapłanów. Tych młodszych i starszych. Nikt nie pytał o stopień w hierarchii. Nikogo nie obchodziło, czy jesteś zwykłym kapłanem, czy sprawujesz pieczę nad daną parafią. Każdy z nich miał z góry określoną funkcję: pracuj, pracuj i jeszcze raz pracuj. A może przy odrobinie szczęścia doczekasz wolności. "Ksiądz z Dachau" to wspomnienia kapłana Archidiecezji Poznańskiej, który na początku wojny, wraz ze swoim współbraćmi został wywieziony przez gestapo. Najpierw trafił do Fortu VII, potem do Dachau, następnie do Gusen, by znów powrócić do Dachau.

Pozycja zdumiewa, nie tylko niewyobrażalną skalą okrucieństwa, ale przede wszystkim niebywałą precyzją. Ks. Walkowiak bardzo dokładnie odtworzył, to czego był świadkiem. Głodu, śmierci i olbrzymiego cierpienia. Z wielką dokładnością nakreślił nie tylko nazwiska współprowadzonych, ale też daty ich śmierci, czy miejsca dotychczasowej posługi. Książka nasycona jest bardzo silnymi emocjami. Z jednej strony obawa, lęk, bezradność, a z drugiej jak znaleźć przebaczenia i jak mówić o Bogu, kiedy jest się w sercu piekła.

W lekturze znajdziemy również ogrom treści dotyczącej religii. Jest to zrozumiałe, gdyż autorem jest kapłan, ale kiedy wielu straciło wiarę w obozie, ks. Walkowiak był opoką i obrońcą nauki Chrystusa. Każdy rozdział, każde zdanie wypowiedziane przez kapłana ma swoje korzenie w nauce Jezusa. Obozowy dzień wyznaczają wspomnienia danego święta, a każdy moment tłumaczony jest przez pryzmat chrześcijaństwa. Nie brak tu również kazań, czy modlitw osadzonych.

Jest to zupełnie inna lektura. Nie opisuje tylko obozowych realiów, ale wprost mówi, jak zachować wiarę w czasie, ogromnego cierpienia. Ks. Ludwik Walkowiak jest tego najlepszym przykładem.