Wieża sokoła recenzja

Młoda, ładna Greczynka Dymitra poznaje na Santorini turystę z Polski - przystojnego lekarza Edwarda. Zakochana postanawia wyjechać z nim do Gdańska, gdzie ma się opiekować jego chorą żoną i pomagać jego matce w prowadzeniu domu. Szybko okazuje się, że doktor nie jest nią zainteresowany, przynajmniej nie w takim sensie jakby oczekiwała. Po kilku miesiącach w domu doktora zaczyna się koszmar Dymitry, jakiego nigdy wcześniej sobie nawet nie wyobrażała. Tymczasem mieszkająca w pobliżu Kociara, psycholog wojskowy na przymusowej emeryturze, od kilku lat musi radzić sobie z własnym koszmarem i z tajemnicą, która łączy ją z kilkoma żołnierzami z Afganistanu.

"Wieża Sokoła" to chyba jedna z lepszych książek, jakie czytałam w ostatnim czasie. Nie miałam pojęcia, że mamy w Polsce autorów takich dobrych thrillerów psychologicznych. Przede wszystkim bohaterowie książki zostali świetnie skonstruowani, z wielką dbałością o szczegóły, ale tak by jednocześnie nie zanudzać czytelnika zbędnymi informacjami.

Książka budzi grozę i strach, a historia, którą przedstawia jest rzeczywiście przerażająca, ale napięcie w tych partiach tekstu jest rozładowywane przez humor i ironię wprowadzane przez, kluczową dla utworu, postać Kociary. "Wieża Sokoła" naprawdę wciąga i zaskakuje; byłam ciekawa, jaki będzie finał przedstawionych zdarzeń, ale jednocześnie jest tak dobrze napisana, że chciałam się delektować jej czytaniem jak najdłużej.