Wilkołak recenzja

"Wilkołak" W.Chmielarz

Autor: @kasiarz1983 ·1 minuta
2021-05-05
Skomentuj
5 Polubień
"Był wilkiem. Wilki nie wstydzą się tego, że polują. Wilki są dumne."

"Wilkołak" to trzecia część trylogii gliwickiej. Informacja dla tych, którzy nie znają poprzednich tytułów - uważam że trzeba się z nimi zapoznać. Tutaj autor nie tylko przedstawia nowe śledztwo, w którym bierze udział znany detektyw Wolski, ale zostają też wyjaśnione sprawy z poprzednich książek. Pisarz często nawiązuje do przeszłości bohaterów. Jeśli ktoś nie zna książek "Zombi" i "Wampir" może się gubić w fabule.

Akcja toczy się w takich miastach jak Gliwice, Ruda Śląska oraz moje rodzinne Tarnowskie Góry. Pisarz dobrze oddał klimat Górnego Śląska. W książce pojawiły się znane mi miejsca, a to sprawiło, że fabuła stała się bardziej autentyczna. Odnosiłam wrażenie, że nie czytam fikcji, a opisane zdarzenia mogły mieć miejsce.

Na pogrzebie swojego ojca, D. Wolski widzi kobietę, która zaginęła przed laty. Jest starsza, zmieniona, ale Wolski jest pewny, że to Iga. Sprawa nie daje mu spokoju i z pomocą prokuratora, A.Górnika, postanawia ją odnaleźć. Szybko okazuje się, że w sprawę może być zamieszany seryjny morderca. Śledztwo nabiera tempa, wychodzą na jaw dawne sprawy. W kręgu podejrzanych jest kilka osób. Pojawiają się informacje o dawnych ofiarach. Początkowo trudno mi było rozwikłać zagadkę. Czułam narastające napięcie, nie chciałam odłożyć książki. A jeśli nie mogłam czytać, ciągle zastanawiałam się, kto jest zabójcą, kto porwał Igę i czy dziewczyna faktycznie żyje?

W książce jest też dobrze zarysowane tło obyczajowe. Bohaterzy mają rodzinne problemy, a ich rozwiązań szukają min.u księdza. Postaci wyraziste, można dostrzec sporo negatywnych cech. Bardzo trudno kogoś polubić. Wolski zaskakuje na każdym kroku. Jego pomysły i przemyślenia wywołują zażenowanie.

Jeśli chodzi o zakończenie, to choć sprawca był w kręgu moich podejrzanych, to i tak pewnych zdarzeń nie udało mi się przewidzieć. Jedna rzecz ciągle mnie nurtuje i mam żal, że nie została wyjaśniona.

Kryminał czyta się bardzo szybko i przyjemnie. Postaci wyraziste, płynna akcja. Jestem zadowolona z poświęconego czasu i trochę żałuję, że to już koniec serii. Książkę polecam fanom kryminału, ale jak już wczesniej wspomniałam, zachęcam najpierw do przeczytania poprzednich części.



Moja ocena:

Data przeczytania: 2021-05-04
× 5 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Wilkołak
Wilkołak
Wojciech Chmielarz
7.4/10
Cykl: Detektyw Dawid Wolski, tom 3

Prywatny detektyw Dawid Wolski nie spocznie. Na cmentarzu, na pogrzebie swojego ojca, mecenasa Wolskiego, który doprowadził do uwolnienia mordercy Igi, kobiety jego życia – widzi ją z daleka i już wi...

Komentarze
Wilkołak
Wilkołak
Wojciech Chmielarz
7.4/10
Cykl: Detektyw Dawid Wolski, tom 3
Prywatny detektyw Dawid Wolski nie spocznie. Na cmentarzu, na pogrzebie swojego ojca, mecenasa Wolskiego, który doprowadził do uwolnienia mordercy Igi, kobiety jego życia – widzi ją z daleka i już wi...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Zobacz inne recenzje

Dawid Wolski powraca! Takiego obrotu spraw chyba nikt się nie spodziewał. Podczas pogrzebu swojego ojca, mecenasa Wolskiego, który doprowadził do uwolnienia mordercy Igi, kobiety życia detektywa ...

@katexx91 @katexx91

Ależ Pan bardzo dążył do równowagi w tej książce, Panie Chmielarz. Z jednej strony miało być to, co zrobił Pan swoim znakiem rozpoznawczym, co w największym stopniu charakteryzuje Pańskie kryminały -...

@Bartlox @Bartlox

Pozostałe recenzje @kasiarz1983

Księga zaklęć
Księga Zaklęć

"Księga Zaklęć" to książkowa propozycja skierowana dla dzieci wieku od 9 lat. Jak wiadomo, czasem trudno zachęcić dziecko do sięgnięcia po lekturę. Wybór nie jest prosty...

Recenzja książki Księga zaklęć
Szeptucha. Na ołtarzu ciszy
Szeptucha

W 1613 roku we wsi Łowce rodzi się dziewczynka o imieniu Nawoja. Z biegiem lat okazuje się, że dziecko nie tylko wyróżnia się urodą, ale posiada też nadludzki dar. Słysz...

Recenzja książki Szeptucha. Na ołtarzu ciszy

Nowe recenzje

Mara Dyer. Zemsta
Zemsta najlepiej smakuje na Zimno
@candyniunia:

Zakończenie trylogii musiało swoje odczekać nim je przeczytałam a mimo to, nawet po tak długim czasie od poprzednich to...

Recenzja książki Mara Dyer. Zemsta
No Human
No human
@drewnikocurek:

Przedstawiam Wam debiut Cezarego Szulicha "No human", który dostałam do recenzji. Reklama wyświetliła mi się, nie ukryw...

Recenzja książki No Human
Sekrety sawanny
Afryka - to wieczne trwanie*
@alicya.projekt:

@Obrazek What have we done to the world? Look what we've done. Gdy byłam dzieckiem, wspólne oglądanie programów p...

Recenzja książki Sekrety sawanny
© 2007 - 2024 nakanapie.pl