Wojenna miłość recenzja

Joanna Jax " Wojenna miłość",

Ludzkie dramaty i trudne wybory, także te związane z uczuciami, to tylko część składających się na powieść obyczajową elementów, które w sposób szczególny upodobała sobie Joanna Jax. Autorka dobrze porusza się również w różnorodnych wydarzeniach historycznych wplatywanych w fabułę swoich książek. W swojej najnowszej powieści "Wojenna miłość" kolejny raz wraca do czasów II wojny światowej.

Maturzystka Lidka podczas wakacji w 1938 roku, poznaje Władka, za którego rok później wyjdzie za mąż. Nie spodziewa się jednak, że tuż przed ślubem w głowie zawróci jej Konrad, kolega Władka, a ich dalsze skomplikowane losy zbiegną się z wybuchem II wojny światowej. Mężczyźni wyruszą walczyć, ale po kampanii wrześniowej wróci tylko jeden z nich. Jak potoczą się dalsze losy Lidii? Czy uda jej się od nowa poskładać swoje życie? Z jakimi trudnościami będzie się borykać? Czy czas wojny jest dobrym momentem na dokonywanie życiowych wyborów? Która szala przeważy tym razem –uczucia czy lojalności?

Sięgając po "Wojenną miłość" spodziewałam się, jak z resztą tytuł na to wskazuje, że otrzymam historię miłosną, opowieść o uczuciach, które jednak zostaną w odpowiednich proporcjach zbalansowane z odmalowanym tłem historycznym. Liczyłam na to bardzo, tym bardziej że autorka nie jeden raz już pokazała swoją dociekliwość i dokładność, jeżeli chodzi o kreację wydarzeń historycznych, które bezpośrednio lub pośrednio dotyczą bohaterów. Niestety dla mnie, choć prawdopodobnie wiele czytelniczek uzna to za zaletę, w tym wypadku historia miłosna trójkąta Lidia-Władek-Konrad, schematyczna i dość przewidywalna z resztą, zbyt mocno wysuwa się na pierwszy plan, przytłaczając sobą narrację zawierającą obrazy wojny. W dalszym ciągu nie zabraknie oczywiście ważnych dla Warszawy lat okupacji wydarzeń, a jednak terror i niebezpieczeństwo, którym poddawani byli mieszkańcy stolicy w tamtym czasie, nawet jeśli dotyczy bohaterów pierwszoplanowych, wydaje się być mało dramatyczny. Tak jakby wojna, która jest tuż obok, stanowiła bardzo dalekie tło dla działań bohaterów. To powodowało, że jako czytelniczka nie odczuwałam codziennego strachu żyjących pod okupacją niemiecką ludzi ani też grozy tamtych wojennych dni.

Zdaję sobie sprawę, że rodzące się bądź trwające już uczucie można pokazać na wiele sposobów. Ja oczekiwałam pięknej, pełnej dramatyzmu, skomplikowanych wyborów i zwrotów akcji, a przy tym utrzymanej w wojennym klimacie opowieści retro z uczuciem w tle, które nie przesłoni jednak sobą czasów wojny, a nie dziejącej się głównie w zaciszu czterech ścian wyrażającej się głównie pożądaniem, pełnej namiętności, miłosnej opowieści. Osobiście wolę czytać o miłości przedstawionej w bardziej romantyczny, pełen wrażliwości, sposób. dziękuję @videograf.sa za, jak zawsze cudownie zapakowany, egzemplarz książki.