Wplątana. Tom 1 i 2 recenzja

Sztampa. Może prawie trzy lata temu, gdy tom pierwszy został wydany, tematyka była oryginalna... Chociaż nie... Wtedy też nie mogła być powiewem świeżości. Mamy tu naiwną, głupiutką panienkę, która spotyka się z niewłaściwym facetem. Jacek prócz tego, że jest nieziemsko przystojny, jest też złodziejem samochodów. Nie wywiązuje się ze swoich zobowiązań, więc jego zleceniodawcy porywają dziewczynę. Chcą, by spłaciła dług chłoptasia swoim ciałem. Wśród gangsterów znajduje się kochaś, który postanawia uratować Amelię. Po dwóch dniach para jest już szaleńczo zakochana. Jacek nie spłaca długu na czas, więc Amelia zostaje poddana okrutnym torturom. Nie będę spoilerować całego tomu, ale właściwie niewiele więcej się dzieje. W tomie drugim Amelia próbuje dojść do siebie po traumatycznych wydarzeniach. Pewnego dnia zamawia pizzę. Dostarcza ją Nikodem, który widząc zapłakaną dziewczynę, postanawia ją przytulić i pocieszyć. Ta oczywiście nie ma nic przeciwko, mimo że dopiero co uszła z życiem po torturach. W drugim tomie pojawia się jeszcze siostra Amelii, która również źle ulokowała uczucia oraz zły brat jej wybawiciela i ukochanego. W imię miłości Amelia jest w stanie poświęcić wszystko, nawet narazić rodziców na śmierć. Drugi tom to w większości pocieszanie, przytulanie, głaskanie Amelii i to przez mężczyzn. Gdyby nie treści, które są przeznaczone dla dorosłych czytelników, myślałabym, że książka należy do gatunku new adult. Bohaterka zachowuje się jak naiwna piętnastolatka, której traumatyczne przeżycia tylko się przyśniły. Brak jej instynktu samozachowawczego, jest infantylna i płaczliwa. Zakochuje się w ułamku sekundy. Po przeżyciach z pierwszego tomu ufa każdemu następnemu facetowi, przytula się do obcych, wynajmuje pokój w swoim mieszkaniu nieznanemu mężczyźnie, zaczyna się entuzjastycznie pakować, gdy tylko kolega rzuci hasło "Norwegia". Również powód targnięcia się na własne życie jednego z bohaterów wydaje się pasować do młodej osoby, a nie dorosłej i dojrzałej.

Pierwszy tom został wydany parę lat wcześniej, drugi nie doczekał się wersji papierowej, dlatego autorka wydała samodzielnie poprawioną całość. Stylistyka nadrabia za historię.

Skuszona pozytywnymi opiniami dałam się namówić. Niestety nie podpiszę się pod nimi. Nic ciekawego. Nic oryginalnego.