Dziewięć recenzja

Byłam bardzo zaskoczona, że owej książki tak mało jest recenzji. Parę z nich zobaczyłam w momencie, gdy docierałam już do końca tej historii. Na szczęście były one pozytywne, bo zaczęłabym się martwić, czy ze mną jest wszystko w porządku.
Jest to moje pierwsze spotkanie z autorem, a książkę wybrałam bardzo spontanicznie. Jako że pojawiła się ona jako nowość w katalogu Legimi, dodałam na półkę i z braku innych pozycji do czytania, zaczęłam zagłębiać się w fabułę. Zauważyłam pewien szczegół, mianowicie ten tytuł jest częścią cyklu Wściekłe Psy. Bałam się, że nie będąc od początku w tej serii, pewnych elementów mogę nie zrozumieć, albo – co gorsza – nie odnaleźć się w tym tomie.
Nic takiego nie miało miejsca, bo autor w pewnych momentach streszcza nam te wątki, rozmowami między ludźmi czy przemyśleniami głównego bohatera.
Seria niefortunnych zdarzeń sprawiła, że komisarz odkrył ukrywającego się zbrodniarza, którego poszukiwania spędzały sen z powiek policjantów. Dodatkowo największym plusem tej historii jest pióro autora. Jego mylne tropy, zwroty akcji i intryga sprawia, że przez książkę dosłownie płyniemy. Kiedy już budzi się w nas detektyw, autor ciągnie nas za nos, aby za chwile wyprowadzić w pole.
Panie Gorzka z mojej strony ogromne ukłony do Pańskiej twórczości i już czuje w kościach, że zaprzyjaźnię się z tymi książkami.

Porwanie, wyścig z czasem, walka o okup i nieobliczalny zabójca. Komu naprawdę zależy na ocaleniu ofiary?
Porwana zostaje Karolina, nastoletnia córka znanej wrocławskiej milionerki Doroty Nowackiej, która wynajmuje do pomocy agencję detektywistyczną Adama Markiewicza i ze znanych tylko sobie powodów nie chce współpracować z policją. Prywatnie prosi o pomoc swojego dawnego przyjaciela ze studiów nadkomisarza Marcina Zakrzewskiego. Ten odmawia, ale dręczony wyrzutami sumienia zaczyna interesować się porwaniem. Bardzo szybko odkrywa całą skomplikowaną siatkę podejrzanych powiązań Nowackiej, nieczystą grę policji, niezbyt przejrzyste motywacje i podejrzane interesy Markiewicza. Wkrótce dochodzi do wniosku, że jest jedyną osobą, której naprawdę zależy na uratowaniu Karoliny.

Równocześnie odkrywa, że okoliczności porwania dziewczyny są dokładnie takie same jak te sprzed ośmiu lat, kiedy na Dolnym Śląsku grasował zabójca nastolatek. Tylko że tamta sprawa została przez policję rozwiązana. Czy jednak na pewno? W miarę zapoznawania się ze szczegółami tamtego śledztwa Zakrzewski ma coraz większe wątpliwości.
Tymczasem czas płynie nieubłagalnie. Czy uda mu się odnaleźć sprawców porwania i ocalić Karolinę?