Niepokorna recenzja

Monika Cieluch to autorka wielu poczytnych książek. Jest to moja kolejna książka tej autorki i zapewne nieostatnia. Pięknie wydana przez wydawnictwo AMARE, ze skrzydełkami, notką o autorce i krótką "zajawką". „Niepokorna” to romans erotyczny, ale to historia pełna zwrotów akcji. To powieść o marzeniach i trudnych życiowych wyborach, o tajemnicach bohaterów.
Główną bohaterkę Ivy poznajemy w jej naj gorszym momencie życia. Właśnie porzucił ją narzeczony z którym miała nadzieję założyć rodzinę i zostać matką. W dodatku zrobił to w Sylwestra, na lotnisku z którego mieli wspólnie wylecieć na romantyczny weekend do Paryża. Ivy pogodziła się z utratą narzeczonego, ale nie przestała marzyć o zostaniu matką. Wpadła na szalony pomysł, na ojca dziecka postanowiła poszukać mężczyzny w ekskluzywnym klubie na swingersów. Jak było to nierozważne przekonała się jakiś czas potem. Ivy to atrakcyjna, trzydziestoletnia kobieta pracująca w korporacji. Ma mieszkanie, samochód i sporo oszczędności, ale brak jej kogoś do kochania. Ivy nie zaznała czułości i miłości od rodziców, którym wydawało się, że pieniądze wszystko załatwią. Nie ma rodzeństwa, ale ma lojalną przyjaciółkę, na której zawsze może polegać. Ma też grono dobrych znajomych w pracy, ale nie może dojść do porozumienia z nowym szefem. „Jak nikt inny potrafi mnie wyprowadzić z równowagi” – twierdzi. W stosunku do niego jest pyskata, pewna swoich racji, uparta, nie boi się mówić tego co myśli. Jej odzywki do szefa wprowadzają pewną dozę humoru do powieści. Rozwój ich znajomości jest specyficzny.
Narratorką powieści jest Ivy, to ona relacjonuje przebieg zdarzeń. Dobrym zabiegiem autorskim jest wprowadzenie czasami jako narratora Ashotna, dzięki czemu czytelnik może poznać jego punkt widzenia na zdarzenia. Szkoda, że nie ma ich więcej.
Według mnie opisana historia jest mało realna w rzeczywistości. Trudno mi uwierzyć, że można zakochać się w kimś, kogo zna się tylko z upojnych nocy, nic się o nim nie wie, nie zna się jego znajomych, nie wie się jak zachowuje się w normalnych sytuacjach. Ale jako odskocznia od codzienności książka doskonale się sprawdza. Tym bardziej, że porusza wiele trudnych i bolesnych tematów; śmierć dziecka, trudne dzieciństwo, choroby genetyczne. Autorka swoją powieścią wywołuje wiele emocji, raz jest to wzruszenie do łez, innym razem rozbawia "wyszczekanym" językiem Ivy i słownymi przekomarzaniami. Mamy tu dużo scen erotycznych zwłaszcza w pierwszej części powieści, ale i dużo dramaturgii.
Bohaterowie są dobrze wykreowani, nie są jednoznaczni; mamy oziębłych rodziców Ivy, niezawodną przyjaciółkę, pedantycznego. Ashtona, a dla kontrastu bałaganiarską Ivy.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl