Poczekalnia. 13 rozmów o pandemii recenzja

Książka “Poczekalnia. 13 rozmów o pandemii” to zbiór wywiadów, które Joanna Racewicz, autorka, przeprowadziła z różnymi osobami. Sam tytuł wskazuje na główny temat - pandemię koronawirusa, lecz pojawiają się także różne inne wątki i różne aspekty covida.

Bardzo ciekawie jest czytać o poglądach innych na różne sprawy (pojawiły tu się przeróżne tematy, od samej pandemii, przez jej wpływ na człowieka, po kwestię strajków czy radzenia sobie z problemami). Autorka pytała nie tylko o covidowe rzeczy, a także np. o pracę. Rozmówcy opowiadają wiele o różnych fundacjach i miejscach, w których można pomagać, udzielać się charytatywnie (np. fundacja Akogo czy “Chleb życia”).

Podczas czytania wywiadów czytelnik może zauważyć, że dziennikarka świetnie zna się na swoim fachu, umie zadawać ciekawe i nietuzinkowe pytania.

To, co szczególnie zapadło mi w pamięć (i rzuciło się w oczy) to to, jak ważne jest według rozmówców dbanie o siebie podczas pandemii oraz o bliskie nam osoby. Niektórzy przyznają się, że nigdzie nie wyjechali, że ciągle noszą maseczki i rękawiczki ochronne na zewnątrz. I że robili to po to, żeby chronić swoich bliskich. I że mają nadzieję na dobre jutro: mimo że teraz jest źle (choć nie najgorzej!), to jutro może być lepiej. Najważniejsze jest to, by całe społeczeństwo zaczęło czuć, jak ważna jest to sprawa. I że czasem jedne wakacje mogą zaczekać, za to za jakiś czas będziemy mogli się cieszyć następnymi.

Kwestie covida są tu poruszone w różnych aspektach: gospodarczym, ekonomicznym, politycznym, społecznym, medycznym. I jest to bardzo inspirujące i daje nam do myślenia - bardzo ważna jest wymiana zdań i walka o swoje, ale nie zbrojnie, agresywnie - ale za pomocą dialogu, rozmowy.

Nie do końca się zgadzam z tym, co znajduje się w tej książce, ale to też jest wartościowe - dowiedzieć się, co inni sądzą na dany temat.

Czasem brakuje mi jakiegoś porządnego opisania miejsca, w którym pracują osoby albo opisania ich rodziny, czegoś, co ważne w świetle tego, o czym autorka z nimi rozmawia, bo nagle w trakcie rozmowy pojawiają się jakieś wątki, jakieś nazwy własne. Zaskakiwały mnie one, gdyż nie było wyjaśnione, co to za miejsce czy osoba.

W niektórych momentach książka mnie nużyła, odkładałam ją. W końcu 13 rozmów to całkiem sporo i uważam, że nie jest to książka na jeden wieczór.

Książkę otrzymałam z serwisu nakanapie.pl z Klubu Recenzenta, za co bardzo dziękuję <3