Zamek z piasku, który runął recenzja

Zamek z piasku, który runął Stiega Larsson jest trzecią i ostatnią częścią trylogii Millenium. Oczywiście powstawały dalsze losy bohaterów, również pod szyldem Millenium. Niemniej były one pisane już przez innych twórców. Również jak dwie poprzednie części (tutaj znajdziecie pierwszą i drugą część) stała się światowym bestsellerem.

Jaka jest ostatnia część Millenium Larssona?

Zamek z piasku, który runął jest, jak już wspomniałam, trzecią i ostatnią częścią trylogii Stiega Larssona Millenium. Zaczyna się w miejscu, gdzie skończyła się poprzednia część, czyli Dziewczyna, która igrała z ogniem. Główna bohaterka Lisbeth Salander przeżyła pogrzebanie żywcem, ale jej problemy wcale się jeszcze nie kończą. Potężne siły, przede wszystkim tajna organizacja polityczna Sekcja, chcą uciszyć ją raz na zawsze. Z drugiej strony pracujący w Millenium Mikael Blomkvist, grzebiąc w dość mrocznej przeszłości Lisbeth, próbuje znaleźć dowody i udowodnić jej niewinność. Czy uda mu się to osiągnąć? Czy zdąży przed rozprawą? Jak zakończy się ta sprawa?

Zamek z piasku, który runął tak, jak poprzednie części również bardzo mnie pochłonęła. Od początku trzymała w napięciu i gdzieś ten niedosyt pozostawiony przez poprzednią część został rozwiany.

Tutaj znowu pojawia się powolne wprowadzenie akcji i bohaterów. Największy dynamizm i natłok postaci był w środkowej części książki, a w szczególności podczas samej rozprawy sądowej. Później znowu akacja zwalniała. To, a także lekkie pióro autora i powolne, naturalne toczenie się akcji powodowało, że po raz kolejny nie widziałam, kiedy doszłam do połowy książki. Jej się nie czyta, przez nią się po prostu przepływa.

Całą recenzję można znaleźć na stronie: