Zamek z piasku, który runął recenzja

Trzecia część trylogii Larssona "Millenium" uważam za najlepszą spośród poprzednich. Wszystkie trzy książki są ze sobą powiązane, ale zdecydowanie ta właśnie część jest kontynuacją drugiej.

Z poprzedniej książki dowiedzieliśmy się o problemach, w jakie ponownie wpakowała się Lisbeth Salander. Po ostatnich wydarzeniach, bohaterka trafia ranna do szpitalu z ciężkim urazem głowy. Hakerka jest również oskarżona o popełnienie licznych przestępstw, zaś tajne służby państwowe zwane Sekcją nie chcą dopuścić do ujawnienia bezprawia, jakiego dopuściły się w przeszłości wobec Salander. 

Bohaterka nie jest samotna w swojej walce. Mikael Blomkvist z pomocą dawnego szefa Lisbeth dążą do poznania prawdy i ujawnienia przestępstw, których dopuściła się Sekcja. Wkrótce jest coraz więcej ofiar i staje się jasne, że tajemnicza organizacja nie spocznie dopóki "nie wyciszy całej sprawy".

"Zamek z piasku, który runął" jest doskonale napisaną powieścią trzymającą w napięciu od pierwszej strony do samego epilogu. W tej części nie ma miejsca na nudę, jak wcześniej miałam jakieś zastrzeżenia, tak tutaj jedynie pod koniec 20 stron uważałam za zbędne.
Powieść jest bardo dobrym, zawiłym, szpiegowskim thrillerem. Polecam każdemu, kto jeszcze nie zapoznał się z tą książką.