Zapadlina recenzja

Smutkiem otulony,
niezrozumieniem okryty
żył sobie smutny chłopiec,
duszą odmienności podszyty.
Losem tragicznym naznaczony,
z szansy na przyszłość wyzbyty
żył sobie smutny chłopiec,
od lat jego los nieodkryty.

Ojcowska dłoń ból zadała,
w szpony niezrozumienia rzuciła,
nastoletnie serce na cierpienie skazała,
młode życie z miłości ograbiła.
Przeszłość prawdę wskazała,
wirem zawiłych tropów kusiła.
W końcu historia chłopca wybrzmiała,
i serce moje wzruszeniem chwyciła.

Tam gdzieś pośród pól jego dusza,
tam gdzieś w zapadlinie jego ślad.
Nastoletniego serca katusza,
w niej sączył się niezrozumienia jad.

Zapadlina człowieczego życia,
przepaść ludzkiego zła,
wyniszczające wgłębienie bólu,
destrukcyjna wyrwa braku akceptacji,
pochłaniająca duszę czeluść.

To tak jakby pochłonęła tajemnice,
to tak jakby pochłonęła życie.
Zapadlina ludzkiego losu,
złudne, mroczne miejsce.

„ Zapadlina ” to intensywnie odsłaniająca tragiczne konsekwencje przeszłości, mające swoje odzwierciedlenie w istocie niezrozumienia i braku akceptacji opowieść. Skrupulatnie rozkładająca na czynniki pierwsze przejmującą historię zaginięcia młodego smutnego chłopca, Jacka. Z uczuciem eksplorująca przemyślenia bohaterów, ich własne zmagania, a także towarzyszącą im ucieczkę. Przed zmorami przeszłości w postaci nałogu hazardu, przed tęsknotą za matczyną uwagą, wspomnieniami z dzieciństwa, fizycznym zaspokojeniem i przed prawdą, którą tak trudno wypowiedzieć.

Moja emocjonalna dusza została tą opowieścią zaspokojona, a kryminalne serce obdarowane iście wyborną śledczą ucztą. Autor z poczuciem swobodnej narracji i wypełnionym pięknem języka stylu prowadził mnie po ścieżkach zgubnego ludzkiego losu. Wzruszeniem chwycił mnie w ramiona swoich słów pisanych.
„ Zapadlina ” to kryminał z charakterem, duszą i wrażliwością. Cenię u autora to, z jakim oddaniem podchodzi do przekazania swojej historii i pracę, jaką w to wkłada. Warto sięgnąć nie tylko po „ Zapadlinę ", ale także po poprzednie tomy. Ta seria jest godna uwagi. Polecam bardzo.