Zapomniana piosenka recenzja

"Był sobie król, był sobie paź i była też królewna.."
Dzisiejsza recenzja dotyczy książki, która łapie za serce, emocje aż kipią w niej, próbując się uwolnić w postaci łez czytelnika. To ta z książek, która pozwala nam powolutku przetrawiać zapisane słowa poruszając całe nasze ciało. A mowa o "Zapomnianej piosence" Agaty Bizuk.
Książka opowiada dwie historie, a nawet można powiedzieć, że cztery. Dominika, młodego chłopaka, któremu los dał nieźle popalić oraz Ksawerego, staruszka, któremu zmarła żona, a syn raczej się nim nie interesuje.
Opowieść teraźniejszą przeplatają historie obu mężczyzn z przeszłości. Jedna smutna, druga raczej pozytywna, obie są wspomnieniami, bolesnymi, które łapią za serce.
Książkę czytało mi się bardzo szybko, jest bardzo lekką powieścią, która z pewnością nadaje się na grudniowe wieczory w ciepłych skarpetkach przy herbacie. Ta książka kipi od emocji, smutek miesza się z radością, radość z tęsknotą, tęsknota z przygnębieniem.
Poruszone są w niej dwie ważne sprawy dotyczące samotności osób starszych, jak i ogólnej samotności w życiu oraz braku wspracia w wśród własnej rodziny. Coś do daje do myślenia.
Główni bohaterowie cierpią, ale nie są osobami, które przechodzą na złą stronę życia, wręcz przeciwnie są pomocni i mili, widać, że są dobrymi ludźmi.
Opowieść pokazuje nam także, że karty kryje swoje sekrety i jedyne dzięki prawdzie wszystko może wyjść na jaw, to ona sprawia, że może zmienić się nasze życie. Chociaż można w przypadku tej książki posunąć się trochę dalej i stwierdzić, że mogło to być przeznaczenie.
Bardzo podobała nam się również przedstawiona w książce pomoc osobie starszej, jest to wspaniały gest, który w obecnych czasem jest bardzo potrzebny. A wy co o tym sądzicie ?
My tymczasem zabieramy się za świąteczne porządki. A wam polecamy tą cudowną historię, która doskonale się sprawdzi jako dodatek do świąt, a nawet nada się na prezent i to nie tylko świąteczny. A wy macie macie jakaś zapomnianą piosenkę, którą chcielibyście sobie przypomnieć ?