Zapomniana piosenka recenzja

Poczujmy na chwilę klimat świąt Bożego Narodzenia…choć akcja tej książki rozpoczyna się wcześniej, właśnie jesienią. Poznajemy Dominika, dwudziestolatka, który wychował się w domu dziecka i teraz uczy się żyć. Ma mieszkanie, pracę i wspaniałą dziewczynę Ewę, ale w jego sercu cały czas istnieje niewypełniona wyrwa związana z mamą. Próbuje ją odszukać, bo tak na prawdę nie wie czy zmarła, czy go porzuciła.

Drugim naszym bohaterem jest pan Ksawery. Samotny starszy człowiek. Po śmierci żony jest zdany tylko na siebie. Jego jedyny syn nie potrafi znaleźć dla niego czasu. Czy znowu Wigilię spędzi w pojedynkę?

Ścieżki obu panów połączą się… czy przypadkowo ? a może to zrządzenie losu okaże się jedną z lepszych rzeczy jaka ich ostatnio spotkała?

Był sobie król, był sobie paź i była też królewna… tę kołysankę śpiewała mi również moja mama.

Czułam się wtedy bezpieczna i najszczęśliwsza na świecie. Odebranie takich momentów małemu dziecku jest wielką tragedią. Czytając koleje losu Dominika niejednokrotnie łza spłynęła po moim policzku. Żyjemy w ciągłym pędzie i nie dostrzegamy tego co mamy. Nie chodzi tutaj o dobra materialne, ale o relacje z bliskimi, z rodziną, o poczucie, że jest się kochanym. Pielęgnujmy każdy gest, każdą chwilę, bo może się okazać, że nagle kogoś zabraknie i dopiero wtedy uświadomimy sobie jakie mieliśmy szczęście mogąc przytulić mamę, albo tatę.

Mamy również pokazaną codzienność życia starszego pana. Bardzo smutną… Nawet nie wiecie ile bym dała, żeby chociaż przez chwilę porozmawiać ze swoimi dziadkami. Nie zapominajmy o takich ludziach. Umówmy się, że starość średnio się udała Panu Bogu, ale dzięki pomocy ze strony młodszych takie osoby na pewno będą radośni, roześmiani. Spędźmy z nimi trochę czasu, dajmy im poczucie, że są potrzebni.

To piękna historia o pomocy wzajemnej, o radości z każdej chwili, ale tak jak wspominałam wcześniej również przepełniona smutkiem i żalem. To lektura, w której zatopiłam się od pierwszej strony. Bohaterowie są tacy prawdziwi, że nie można ich nie polubić. Choć to pozycja świąteczna to Boże Narodzenie pojawia się tutaj dopiero na koniec i podbija swoją aurą całą historię. To przepiękny czas w ciągu roku, kiedy dookoła dzieją się cuda i przypomina nam o najwspanialszej rzeczy jaką jest miłość i bliskość.