Zbędni recenzja

Tym razem Wojciech Chmielarz zabiera nas do malowniczych Karkonoszy.

Jan to niegroźny lokalny pijaczek, który jest dozorcą kempingu. Pewnej nocy pod wpływem alkoholu śmiertelnie potrąca dziewczynę. Przerażony tym, co zrobił, zakopuje ją w lesie. Dręczące go wrzuty sumienia powodują, że zaczyna przeglądać prasę i dopytywać o nią.
Dodatkowo ma na głowie pochodzącego z Belgii Julesa, który mieszka w kamperze na polu namiotowym i mimo okropnej pogody zamierza pozostać w górach.

Podobnie dzieje się w pobliskim pensjonacie, w którym zamieszkuje tajemnicza kobieta, która pojawia się i znika. To powoduje, że właściciele — Alina i Mirek są niespokojni. I gdyby było mało, ich dorosły syn jest ostatnio małym utrapieniem, jednak postawa Aliny jest mocna i stanowcza i z przyjemnością rozlicza go nawet za najmniejsze przewinienie.

W tym samym czasie w Kowarach aspirantka Maria Szulej szuka porwanej niedawno kilkumiesięcznej dziewczynki. Nikt nie zażądał okupu, a rodzina zaczyna podejrzewać matkę dziecka, która według nich wyszła za mąż tylko dla pieniędzy.


Te z pozoru niełączące się sprawy mają jednak wspólny czynnik. Wszyscy z nich skrywają jakieś tajemnice, a one czasem lubią być odkryte.
Autor po raz kolejny pokazuje, że genialnie radzi sobie z wielowątkowymi historiami, dopracowując każdą postać i szczegół co do joty.
Szczególnie spodobała mi się postać Jana i jego walkę z demonami zarówno z przeszłości, jak i teraźniejszości. Tutaj autor wprowadził pewien wątek, który całości dodał większego wymiaru. Nie wiem, czy tylko ja tak miałam, ale mimo wszystko kibicowałam mu, jakkolwiek ta historia by się dla niego skończyła. W końcu człowiek, który traktuje starego i schorowanego psa, którego inni pozbyliby się przy pierwszej lepszej okazji, z czułością i łagodnością w głębi serca musi być dobrym człowiekiem, choć mocno zagubionym.

„Zbędni” to świetny kryminał psychologiczny pełen tajemniczości i ciągle pojawiających się pytań. Książka dosłownie wciąga od pierwszych stron i choć akcja nie jest aż tak dynamiczna, to i tak ciągle trzyma w napięciu i trudno się od niej oderwać.

Polecam, jak każdą książkę autora.