Zbuntowane serce recenzja

Znacie "Zbuntowanego dziedzica"?
Czas na "Zbuntowane serce".
.
Dopiero przy tej części, przekonałam się, że tytuł danego tomu ma znaczenie.💜
.
"Życie nie powinno polegać na ciągłych próbach udowadniania sobie czy innym, że nie grozi nam zranienie. Życie powinno polegać na pogodzeniu się z niepewnością i czerpaniu radości z oglądania pięknych zachodów słońca z ludźmi, których kochamy."
.
Pierwszy tom serii kończy się w najlepszym momencie. Na szczęście Editio Red nie kazało nam długo czekać na ciąg dalszy.
Klasycznie już zabieram możliwość patrzenia na okładkę, bo jest średnia... Może i jest dobrze dobrana do treści, to mężczyzna na okładce mógłby ubrać koszulkę.
.
Pierwsza część była lepsza. Była pełna namiętności i poczucia humoru, czego teraz mi zabrakło.
Jestem zła bo autorki z Gii, zrobiły typową marudę i "co ja najlepszego zrobiłam" męczącą dziewczynę.
Szkoda.
Może tak działają hormony w ciąży.
Nie wiem.
Sytuację ratuje Rush i część opowiedziana z jego perspektywy. Trochę żałuję, że cała książka nie jest tak napisana, bo na pewno byłoby zabawniej.
Żeby było wszystko jasne, nie mówię, że źle spędziłam czas z tą książką, bo umiliła mi ona wieczór, ale mogło być lepiej.
Były wątki, które bardzo mi się podobały i nawet mnie zaskoczyły, więc pewien schemat został zachwiany, z czego bardzo się cieszę.
Lekka. Przyjemna. Idealna na wieczór.
Główny bohater na pewno skradnie wasze serce.

A jeśli "Zbuntowany dziedzic", dopiero przed wami, to koniecznie zaopatrzcie się od razu w "Zbuntowane serce".
Ta historia jest idealna dla fanów tego duetu, ale jeśli planujecie dopiero poznać te Panie, polecam zacząć od "Drania z Manhattanu".
Chyba wrócę sobie do tej historii ❤
.
Za egzemplarz dziękuję, Editio Red ❤