Ślad recenzja

Zemsta jest matką wielu zbrodni, a ta czekała na swoją 25 lat.

Michał Hajduk, agent nieruchomości zostaje wciągnięty w pułapkę.
W jednym z domów czeka na niego dziewczyna. Niestety na jego nieszczęście martwa. A żeby było bardziej ciekawie, to spędził z nią ostatnią noc. Ciało dziewczyny unoszące się nad ziemią, przywiązane zasłoną za szeroko rozstawione ramiona do haków, wyglądało niczym krwawiący z nadgarstków anioł.
Pod stopami z krwi i złuszczonej farby widoczny był napis: "Gdyby był pan tak uprzejmy i pomógł mi odsłonić zasłonę, o tutaj..."
Tylko człowiek o nieczystym sumieniu może wpaść na pomysł przeniesienia ciała do bagażnika swojego samochodu, na co jego prześladowca jest doskonale przygotowany.
W innym miejscu natomiast policja odnajduje kasetę VHS, na której zostało nagrane zabójstwo dziewczyny. Ślad prowadzi do pewnego zniknięcia w studniówkową noc w roku 1993. Był list pożegnalny, nie było ciała, było podejrzenie o morderstwo i nie było rozwiązania sprawy.
Śledztwo trafiła do komisarza Roberta Krefta, który podąża śladami sprawy sprzed półwiecza.
Ale żeby nie było prosto, to nie będą jedyne zwłoki, i jedyne ślady.

Końcówka niejednego czytelnika zaskoczy, mnie się spodobała (choć była wśród moich typów 😉).
Lubię wielowarstwowe historie, które mieszają w głowie, rzucają coraz to nowe ślady i burzą to, co nam się wydaje, że już wiemy.
Lubię gdy rzecz dzieje się w dwóch, lub więcej, płaszczyznach.
Lubię dynamiczną fabułę.
Lubię, gdy mam do czynienia z dobrą narracją.
Lubię, gdy mam do czynienia z ciekawymi postaciami, i gdy te postaci mają ciekawą historię.
Lubię, gdy puzzle wydają się pasować, ale w trakcie trzeba je jednak przestawić.
Lubię, gdy dopiero na finiszu dowiaduję się, że miałam rację lub nie.

Lubię Ślad 😊

Za to co powyżej wymieniłam oraz za dobrą zabawę i zaskakujące odkrycia w bagażniku...
Za to, że mogłam się pośmiać.

Panie Przemku @przemyslawzarski , niebawem biorę się za Umwelt i czekam na więcej 😊