Ślad

Pierwsze, co nasuwa mi się na myśl tuż po przeczytaniu "Śladu" Przemysława Żarskiego to CHAOS. I chyba nie jestem w tym odosobniona. Samo czytanie nie wywoływało tylu przyjemności co zazwyczaj. Momentami ten proces mocno mnie wymęczył, szczególnie na początku.
Fabuła wydaje się być ciekawa i intrygująca, jednak za dużo w niej nieporządku. Wiele wątków nie do końca miało tutaj zastosowanie, jak dla mnie były wręcz zbędne. Praktycznie co krok jakieś ślepe zaułki, fałszywe domniemania i tak naprawdę niewiele z policyjnego dochodzenia.
Najwięcej problemów przysporzyła mi mnogość postaci, które non stop przeplatały się ze sobą w nowych rozdziałach. Praktycznie to do około 3/4 książki motałam się KTO JEST KIM, Z KIM I JAKA JEST JEGO ROLA. W sumie to rozróżniałam jedynie Krefta i Urygę. Reszta to misz masz. Tak samo było z motywami zbrodni i ich sprawcami. Jak dla mnie to zbyt chaotyczne.
Dodatkowo to postać Krefta w moich oczach niczym szczególnie się nie wyróżniła na tle innych bohaterów w tym kryminale. Zawsze miał swoje wątpliwości, jednak nie potrafił ich sprecyzować.
Wydaje mi się, że autor zbyt mocno opierał swoją fabułą na życiu prywatnym bohaterów i ich wewnętrznych przemyśleniach, niż na policyjnym dochodzeniu, które tutaj zostało jedynie minimalnie przedstawione.
Mimo to jestem ciekawa kolejnych części z tej serii, tym bardziej, że tę przeczytała w formie ebooka, a pozostałe, w tradycyjne formie, już czekają na półce, by je przeczytać i z powrotem...

Powiem wam, że ja w zasadzie nie zazdroszczę pisarzom, którzy parają się gatunkiem zaklasyfikowanym jako "Kryminał i Literatura detektywistyczna". Dlaczego? Ponieważ coraz trudniej jest oprzeć się schematom i wymyślić coś naprawdę "innego", coś, co czytelnika tak kapryśnego i "obczytanego", w tego typu literaturze, jak ja, zadowoli, a przynajmniej zaskoczy. Niestety Pan Żarski nie zaskoczył mnie niczym. Napisał taki sobie średni kryminał, jakich całe mnóstwo rozpycha się łokciami po naszych księgarskich i bibliotecznych półkach.

Mamy tutaj dość zgrabnie zaplecioną intrygę. Mamy trochę frazesów typu: "Głupotą nie jest popełnianie błędów, tylko uparte w nich trwanie". Trochę ciągot poetyckich typu: "Zima udekorowała okolicę pudrową posypką i kreśliła pazurem mrozu mozaiki na szybach śpiących aut". Sporo wątków prywatnych, gdzie akurat męskie zachwyty nad kobiecym ciałem, w tego typu literaturze, średnio mnie interesują.

Dowiemy się też, jak wygląda podział "władzy" w obecnej policji, a jak to było w latach 90 - tych. Kto siedzi w papierach, kto rządzi. Kogo można "ruszyć", a kto władzą swego stanowiska, unosi kciuk w górę lub opuszcza go w dół.

Już bez dalszego zbytniego ględzenia, stwierdzam, że książka pana Przemysława, zła nie jest, ale też nie jest jakaś wybitna, czy chociażby, wybijająca się z całej rzeszy jej podobnych. Jest dobra, tylko dobra, albo, aż dobra.

Książka Ślad jest moim pierwszym spotkaniem z autorem, po której spodziewałem się dostać dobry kryminał. Chociaż pewne obawy miałem przed czytaniem jeśli chodzi czy rzeczywiście otrzymam to na co liczyłem. Zawsze nieznany autor może okazać się świetnym wyborem, ale również pewną niewiadomą. Miałem nadzieje, że tym razem nie pomyliłem się i dostanę kryminał, który mnie wciągnie i będzie ciekawy.

W jednym z mieszkań w centrum Sosnowca zostaje odnaleziona kaseta z nagraniem morderstwa. Sprawą zajmuje się Robert Kreft, który musi wraz z zespołem poszukać odpowiedzi co wydarzyło się w przeszłości, ponad dwadzieścia lat temu i dlaczego dopiero teraz odnaleziono kasetę VHS. Rozpoczyna się żmudne dochodzenie mające na celu ujawnić demony z przeszłości i ślady mogące przynieść rozwiązanie zagadki.

Książka Ślad jest wielowątkowym kryminałem podzielonym na rozdziały, gdzie wydarzenia są przedstawione według głównych bohaterów w jakich uczestniczą. Takim sposobem każdy rozdział zawiera różne wydarzenia z przeszłości i teraźniejszości, powiązania pomiędzy nimi i bohaterami. W dużej mierze śledztwo pełni główny wątek jaki otrzymałem. Robert Kreft musi znaleźć odpowiedzi, dzięki żmudnej i czasochłonnej pracy swojej oraz innych policjantów. Każdy szczegół, poszlaka lub informacja może być pomocna w rozwiązaniu zagadki zaginięcia studentki sprzed lat i dowiedzenia się co teraźniejsze morderstwo ma z tym wspólnego. Autor świetnie radzi sobie w zawił...

Do tej książki w mojej bibliotece ustawiła się chyba najdłuższa kolejka, więc nie mogłam się doczekać aż trafi w moje ręce. I może właśnie zbyt duże oczekiwania sprawiły, że olśnienia nie było. Nie można autorowi zarzucić braku znajomości miasta, w którym osadził fabułę swojej książki. Co więcej, nie tylko topografia, ale i atmosfera ulic Sosnowca jest naprawdę świetnie oddana. Ale już sposób opowiadania historii wymaga od czytelnika sporego skupienia. Zmieniany co chwila punkt widzenia skutecznie rozprasza, a duża liczba bohaterów i wątków w pewnym momencie zaczyna męczyć. Być może to było powodem, że czytałam o śledztwie komisarza Krefta oraz o prywatnych perypetiach, zarówno jego, jak i członków zespołu śledczych, bez specjalnego zaangażowania. Zakładam jednak, że ponieważ jest to początek serii, to w kolejnych tomach każdy z tych wątków będzie miał jakieś zamknięcie. Podsumowując: nie było źle, ale szału też nie ma. Pewnie sięgnę po kolejne tomy serii, nie nastawiając się jednak na odkrycie roku.

Dokąd czytałam jak zwykle- w komunikacji miejskiej- książka podobała i się. Jednak w domu, na przymusowym urlopie- nie szło mi dobrze. Może to kwestia zagrożenia wirusem i ogólnie nerwowej atmosfery, może zbytnio poszatkowanej akcji, a może tego, że nie lubię czytać e- booków w domu, wolę książki papierowe. Nie mogłam się wciągnąć, zbyt wielu bohaterów, częste przeskoki akcji. „Ślad” to całkiem niezły i oryginalny kryminał, lecz nie dla mnie na czas zarazy. Nie trafił w swoje miejsce i czas.

Ta książka nie jest dobra... ona jest po prostu genialna! Świetnie skonstruowani bohaterowie, wciągająca zagadka i zakończenie, które dosłownie powala na kolana. Jeden z lepszych polskich kryminałów, jakie ostatnio przeczytałam. Bardzo polecam!

"Ślad" Przemysława Żarskiego to pierwszy tom cyklu kryminalnego, w którym główną rolę odgrywa komisarz Kreft. Akcja powieści toczy się powoli, podzielona jest na kilku bohaterów, zagadka sięga lat 90tych XX wieku, jednak przebłyski z tego czasu są bardzo rzadkie. Przez pierwszą połowę zaznajamiamy się z bohaterami i szczegółami dotyczącymi zbrodni, dopiero w drugiej akcja trochę przyspiesza, atmosfera się zagęszcza, a wypady w przeszłość stają się częstsze. I tak jak do części pierwszej miałam trochę uwag, kilka spraw wzbudziło moje mieszane odczucia i wątpliwości czy na pewno chcę na tę książkę poświęcać czas, tak druga połowa wynagrodziła mi wszystko. Zagadka jest dobrze przemyślana, dobrze rozpisana i mocno zaskakująca. Bohaterowie, mimo że chętnie dzielą się z czytelnikiem swoim życiem osobistym, wydają się nadal mocno tajemniczy – szczególnie główny bohater komisarz Kreft. Ostatecznie po całej lekturze mogę szczerze powiedzieć, że jestem zadowolona i ogromnie ciekawa co przyniesie tom drugi – mam nadzieję, że trochę więcej zdradzi nam o głównym bohaterze i jego tajemniczych bliznach skrywanych pod gęstą siatką tatuaży... Polecam fanom niespiesznych, dusznych kryminałów i silną, acz skomplikowaną postacią męską w roli głównej!

„Ślad” poleciło mi tyle osób, że miałam wobec niej naprawdę wysokie oczekiwania. Czy powieści udało się je spełnić?

A czy można od kryminału wymagać więcej niż intrygującej zagadki sprzed lat, brutalnych morderstw, budzących emocje bohaterów z bagażem życiowych doświadczeń, a na zakończenie totalnego zaskoczenia? Pewnie, że można, ale mi wystarczy w zupełności fakt, że skończyłam czytać o drugiej nad ranem i zamiast iść spać od razu miałam ochotę poznać dalsze losy bohaterów. Autor zostawia otwarte drzwi sugerując jednoznacznie, że takowych możemy się spodziewać, co mnie bardzo cieszy.

Historia zaczyna się zaskakująco. Nie ma ciała, nie ma śladów zbrodni, jest za to kaseta VHS z zapisem morderstwa młodej dziewczyny. Czy możliwe, by była to zaginiona przed dwudziestu pięciu laty w studniówkową noc Sylwia Nowicka? Śledztwo prowadzi komisarz Robert Kreft wraz ze swoim zespołem. Po tylu latach ciężko jest wysupłać informacje, znaleźć w dalekiej przeszłości nitki, które zaczną się ze sobą łączyć. To, co uda mu się odkryć okaże się bardziej szokujące, niż się początkowo wydawało, a wpływ tamtych wydarzeń na przyszłość niewyobrażalny.

Prócz możliwości towarzyszenia Kreftowi w trudnym i zajmującym śledztwie, otrzymujemy opowieść o wyborach, które mogą mieć wpływ na czyjeś życie, a nawet je zakończyć. O zemście, do której dochodzi tam, gdzie nie działa sprawiedliwość. I o przeszłości, która zawsze odciska swój ślad.

Rok 1993 studniówkowa noc, dziewczyna znika bez śladu. Sylwia po kłótni z chłopakiem rusza sama do domu, do którego nigdy nie dotarła. Rozpoczyna się poszukiwanie zaginionej, niestety bez rezultatu. W międzyczasie rodzice otrzymują krótki list pożegnalny i policja zaprzestaje prowadzenia śledztwa.
 Po upływie niecałych dwudziestu pięciu lat policja odnajduje kasetę VHS z nagranym zabójstwem Sylwii Nowickiej. Pozostaje tylko taśma, brak jakiejkolwiek poszlaki. Jednak zbrodnia to zbrodnia zawsze pozostawia za sobą tytułowy ślad..

Debiut Pana Przemysława Żarskiego na wysokim poziomie. 
Dobrze skonstruowana fabuła, liczne tropy które łącza się w świetnie dopracowanym wątku kryminalnym. Tajemnice, kolejne pytania i zaskakujące decyzje jednego z bohaterów.

 Tempo akcji stopniowe, stabilnie prowadzone do końca, powroty do przeszłości dodawały kolejnych pytań. Pod koniec większy fan gatunku może się domyśleć sprawcy. 

Jako, że jestem fanką krwistych książek, 
brakowało mi troszkę więcej informacji na temat morderstw i krwi. 

Z minusów to późniejsze opisy pogody, troszkę było tego za dużo. 
 Wizja autora miała sens i historia mogłabybyc wiarygodną, tyle się teraz dzieje na świecie. 

“Jak wielkie piętno potrafi odcisnąć na życiu człowieka jedna decyzja. I ile następstw za sobą pociąga, niczym walec prasując na miazgę dorosłe życie. [...] Przeszłość nie pozwala o sobie zapomnieć. Zostawia trwały ślad” - zastanawia się na kartach powieści komisarz Robert Kreft, główny bohater trylogii Przemysława Żarskiego.

“Ślad” to powieść przemyślana, dopracowana i logiczna - w każdym swoim wymiarze. Nie potrzebuje brutalności by Cię przerazić - robi to za pomocą szorstkiego realizmu, ciemnych barw życia głównych bohaterów i rozdrapanych do trzewi emocji, które im towarzyszą. Język, jakim pisze Żarski to skarb narodowy, więc przygotujcie się na długie stopklatki, podczas których wybrane fragmenty będziecie czytać raz po raz, jakby ktoś wcisnął pauzę na pilocie sterującym Waszą świadomością.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tego, jak wiele istotnych i ważnych wątków Autor był w stanie połączyć w ramach jednej historii. Gdyby był leniem, bez ambicji, spokojnie skleiłby z nich kilka powieści. Skoro jednak tego nie zrobił, bądźcie pewni, że każdy z Was znajdzie w “Śladzie” rozważania, które zabierze ze sobą jako wartość dodaną tej lektury. Będziecie mieć wiele okazji by pomyśleć i odnieść szereg wątków pobocznych do własnego życia, nie tracąc przy tym nic z fenomenalnej kryminalnej historii.

Przemysław Żarski to pisarz odważny, dlatego nie bał się umieścić w kryminale opowieści o utracie bliskiej...

#Ślad @przemyslawzarski @czwartastronakryminalu @czwartastrona

#Bookmorning Kochani ❤

* Dziękuję @czwartastrona , @czwartastrona oraz wam drodzy przyjaciele - za polecenie tego cudownego kryninału. 😍🤩😘 @przemyslawzarski dziękuję za boski #Ślad. Mam nadzieję, że napiszesz kolejną historię związaną z komisarzem Robertem Kreftem ❤ Ten kryminał jest moim pierwszym czytelniczym spotkaniem z tym autorem. Po tej książce już wiem, że to nie jest ostatnie nasze spotkanie 😘❤

* "Ślad" swoją premierę miał 12.02.2020 - ja sięgnęłam po niego dopiero niedawno. Książka tak mnie wciągnęła, że pochłonęłam ją w 2 dni. ❤😘 Zwarta akcja, dobre dialogi i przemyślenia. Miejsce akcji : Sosnowiec. Główny czas akcji: grudzień 2017.
* Sylwia Nowicka w studniówkową noc w 1993 roku pokłóciła się z chłopakiem i postanowiła sama wrócić do domu.... Niestety ślad po niej zaginął...Policja wszczyna śledztwo.. Niestety nie przynosi rezultatów... Rodzice dostają list pożegnalny... Niby od córki... Tylko czy go naprawdę napisała Sylwia? Policja po tym liście przerywa akcję poszukiwawczą - twierdząc, że ona uciekła z domu...
* Policja zostaje wezwana do jednego z mieszkań w kamienicy na ulicy Sobieskiego. Znajdują włączony telewizor z włączonym video a na nim nagranie morderstwa młodej dziewczyny. Człowiek w masce podcina gardło skrępowanej dziewczynie...Jakość nagrania jest bardzo słaba. Prawdopodobnie pochodzi z przed kilkunastu lat.. Kim była dziewczyna z nagrania? Kim je...

Książka opowiada o zaginięciu licealistki podczas studniówki. Sprawa zostaje szybko zamknięta, zanim dobrze się zaczęła. List pożegnalny wysłany do rodziców dziewczyny, sugeruje że uciekła. Po 25 latach w jednym z mieszkań policja trafia na kasetę VHS z zapisem zabójstwa młodej kobiety. Zaczynają się poszukiwania mordercy, na światło dzienne wychodzą nowe wydarzenia, które łączą się z zaginięciem sprzed lat..
🐰🐰🐰Fabuła bardzo ciekawa i pomysł na utkanie intrygi. Jednak nie do końca styl autora przypadł mi do gusta. Nie potrafiłam wciągnąć się w historię.
🐰🐰🐰Ślad to wielowątkowe śledztwo z podziałem na przedział czasowy, pojawia się bardzo dużo pytań bez odpowiedzi.
🐰🐰🐰Książka fajna jednak wymaga dużego skupienia by zrozumieć o co chodzi.

Czy pierwsze spotkanie z twórczością Przemysława Żarskiego pozostawiło we mnie trwały ślad?

Ciężko mi jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie. Bez wątpienia nigdy nie czytałam podobnej książki. Miałam jedynie lekkie skojarzenia z Jo Nesbo, jednak na korzyść "Śladu" przemawiają polskie realia zamiast skandynawskiej nudy i poetycki język zamiast topornej narracji.

Ta powieść czyta się sama, strony uciekają błyskawicznie, a wszystko dzięki świetnej konstrukcji. Uwielbiam króciutkie rozdziały z perspektywy różnych bohaterów, a do tego przeplatane tak, że ciekawość jest regularnie pobudzana - do tego stopnia, że ostatecznie nie zostaje zaspokojona.

Gdy dotarłam do końca, nie byłam tak naprawdę niczego pewna. Na szczęście mogłam od razu sięgnąć po "Bliznę", a tę recenzję piszę już po przeczytaniu "Ciernia", co znacząco wpływa na moją ocenę, bo to taka trylogia, która dopiero w całości wywiera odpowiednie wrażenie. Trzeba w pełni poświęcić się lekturze, skupiać się na treści, a najlepiej robić notatki, by żaden wątek nam nie umknął. Polecam też nie robić przerw między kolejnymi tomami.

W "Śladzie" poznajemy głównego bohatera całej trylogii. Chociaż "poznajemy" to za duże słowo. Robert Kreft nie jest wykreowany na klasycznego genialnego śledczego, w którym możemy czytać jak w otwartej księdze. To postać na tyle niejednoznaczna, że nie potrafię nawet stwierdzić czy wzbudził moją sympatię. Podobał mi się sposób, w jaki autor przedstawił dzi...

Dziś o książce „Ślad” autorstwa Przemysława Żarskiego. To moje pierwsze spotkanie z autorem i powiem Wam, że to było wyborne spotkanie.

To świetny, wielowątkowy thriller, który jest niezwykle klimatyczny i bardzo „realny”. Przedstawiona sytuacja – zniknięcie dziewczyny w studniówkową noc 1993 roku i „odnaleziona” po 25 latach kasety VHS z nagraniem zabójstwa młodej kobiety jest bazą do skonstruowania bardzo ciekawej historii. Nie ma śladów, nie ma świadków, nie ma informacji. Komisarz Robert Kreft staje przed wyzwaniem, a powrót do przeszłości okazuje się niezwykle trudny. Czy nowe zbrodnie łączą się z tą sprzed lat? Komu zależy na prawdzie? A kto tę prawdę stara się zatuszować?

„Każdy z nas nosi maski. Jedne uwierają nas mniej, inne bardziej. W jednych czujemy się sobą, w innych kogoś udajemy. Wszystkie w końcu się wycierają i odsłaniają prawdziwe oblicze. Rzadko jesteśmy z niego dumni”.

To bardzo dobrze napisany, przemyślany i precyzyjny thriller ze świetnie skonstruowanymi bohaterami (pełnymi emocji i trudnych życiowych doświadczeń), klimatem potęgującym niepokój i niebanalną zagadką. Komisarz Robert Kreft wzbudził we mnie wielką sympatię i rozbudził ciekawość a zakończenie… zaskakujące i bardzo intrygujące… zmusza do natychmiastowego sięgnięcia po kolejną część.

Gorąco polecam Wam lekturę „Śladu”. Ja zabieram się za „Bliznę”, a już 2 czerwca premiera finału serii… „Cierń”.

Ślad to moje pierwsze spotkanie z twórczością Przemysława Żarskiego. Bardzo się cieszę, że w końcu zdecydowałam się sięgnąć po historię spod jego pióra, ponieważ teraz wiem, że warto.
W 1993 roku podczas studniówki ginie Sylwia Nowicka. Poszukiwania nie przynoszą żadnych rezultatów, a list pożegnalny list wysłany do rodziców sprawia, że nikt nie wierzy w teorię o porwaniu. Mija 25 lat. W jednym z mieszkań w centrum Sosnowca policja trafia na kasetę VHS, na której znajduje się zapis zabójstwa młodej dziewczyny. W mieszkaniu nie ma śladów morderstwa. Komisarz Robert Kreft wraz z zespołem muszą ustalić kim jest ofiara i gdzie została zabita. Czy obie sprawy są ze sobą powiązane.
Uwielbiam takie kryminały jak ten, w których z pozoru nic się nie dzieje, bo akcja nie leci na łeb na szyję, a mimo to czytelnik nie może oderwać się od książki. Pan Przemysław napisał kawał dobrego kryminału i stworzył postać Krefta, którego polubiłam. Ale ja to się zakochuję w co drugim komisarzu więc wiecie 🙈🤭😊. Ode mnie 8/10. Już nie mogę doczekać się kolejnej części z tej serii.