Blizna

"Blizna" Przemysława Żarskiego to zdecydowanie lepsza część serii o Robercie Krefcie. Tutaj komisarz już powoli pokazuje swoją charyzmę, bystrość umysłu i wolę walki. Niestety nadal przytłacza go przeszłość, która coraz mocniej o sobie przypomina. Przeszłość pełna nieprawidłowości, tajemnic i błędów młodość. Przeszłość, która pozostawiła po sobie wiele blizn.
Brutalne morderstwa i zero śladów po sprawcy. Sprawcy, który zadziwiająco wiele wie o Krefcie i który bez skrupułów wciąga komisarza w okrutną grę. Grę o wysoką stawkę. Jakby tego było mało, to zespół dochodzeniowy komisarza został okrojony o jednego z najlepszych śledczych. Niestety, Uryga poza zbieranie sił po ciężkim wypadku, musi zmierzyć się z kolejni kłopotami. To właśnie na teranie jego posiadłości znaleziono ciało zamordowanej kobiety. Czy policjant ma coś wspólnego z tą śmiercią? Jakie jeszcze tajemnice skrywa Uryga?
Przyznam, że i tym razem fabuła jest wciągająca i intrygująca. A co najważniejsze, posiada ona więcej sekretów, nagłych zwrotów akcji i bardziej wyrazistych bohaterów. I choć jestem już po lekturze tego tomu, to nadal nie wiem kto jest tym głównym czarnym charakterem i jaki jest jego motyw. Oczywiście, pewnych rzeczy się domyślam, lecz samo poszukiwanie rozwiązań w tekście wiąże się z ogromną przyjemnością i dziką satysfakcją.
Już nie mogę doczekać się następnej części, która za chwilę trafi w moje ręce w zawładnie moim umysłem. Aż mam dreszcze.

Po pierwszym tomie Ślad niedługo sięgnąłem po drugą część przygód komisarza Roberta Krefta, która zapowiadała się również ciekawie. Chciałem otrzymać dobry kryminał od samego początku i być wciągnięty w kolejną zagadkę kryminalną jaką miał do rozwiązania nasz bohater. Sięgającą nieraz w przeszłość Krefta autor znów ukazuje zależności pomiędzy przeszłością, a teraźniejszymi wydarzeniami, które zostawiły bliznę u bohatera. Dlatego byłem ciekawy co tym razem dostanę w kolejnej części.

Komisarz zostaje wezwany do morderstwa popełnionego na terenie posiadłości Urygi stający się w tym przypadku podejrzanym. Jednak dziwny zbieg okoliczności sprawia, że sam Uryga ma wypadek samochodowy, którego nie pamięta. Podejmując w tej sprawie działania Kreft podejrzewa, ze ktoś próbuje wrobić kolegę. Przeszłość komisarza również daje o sobie znać i znów będzie musiał dać sobie radę z własnymi demonami.

Książka rozpoczyna się od makabrycznego morderstwa jakie zostaje odkryte w posiadłości Urygi, który w tym momencie dochodzi do siebie po wypadku samochodowym. Kreft rozpoczynając śledztwo ma wątpliwości dotyczące zbiegów okoliczności i wydarzeń w jakich zaczyna uczestniczyć. Wszystko jakoś nie klei się ze sobą i dopiero drobiazgowa praca policji sprawdzającej każdy ślad pozwala pomału odkryć prawdę. Autor nie za szybko odkrywa karty kto jest sprawcą i jakimi motywami kieruje się. Dopiero w trakcie mozolnego badania śladów, poszlak i zdobywania in...

Świetna książka, bardzo mi się podoba to, że sprawa nie została do końca wyjaśniona... zabieram się za kolejny tom. Polecam!

Po pierwszym bardzo satysfakcjonującym spotkaniu z komisarzem Robertem Kreftem i zakończeniu, które zostawiło mnie z apetytem na więcej, z przyjemnością sięgnęłam po drugą część cyklu. I mogę Wam powiedzieć, że się nie zawiodłam. Ba, jestem zachwycona.

Tym razem Kreft musi zmierzyć się nie tylko z psychopatycznym mordercą, ale również własnymi demonami. Tylko on podejrzewa jakie jest drugie dno popełnionych okrutnych zbrodni i domyśla się prawdziwego znaczenia dostarczanych makabrycznych przesyłek. Jak daleko się posunie, ile zaryzykuje, by uchwycić obietnicę poznania prawdy o swej bolesnej przeszłości?

Napięcie, towarzyszące każdej niepokojącej zbrodni, podsycają przemyślenia głównego bohatera i podróż do jego młodości obarczonej sekretem, którym nie podzielił się dotąd z nikim. Sekretem, który niczym blizna, jest z nim zawsze przypominając o przeszłości, bez względu na to, jak bardzo chciałby zatrzeć ją w swojej pamięci. Sekretem, który odciska swe niezatarte piętno i determinuje całe jego dorosłe życie.

Wpleciona w znakomicie poprowadzony wątek kryminalny obyczajowa strona powieści, potęguje odczuwane względem bohaterów emocje. Problemy związane z nierozliczoną przeszłością, rozpadem małżeństwa, czy przemocą domową odczuwałam, jakby dotyczyły osób mi najbliższych.

Zakończenie ponownie zostawia czytelnikowi smakowitą przystawkę do dania głównego, które autor zaserwuje nam w części trzec...

Nie można uciec od swojej przeszłości. Komisarz Robert Kreft próbujący od lat uporać się z traumą po samobójczej śmierci matki wie o tym najlepiej. Sprawa z którą musi się dziś zmierzyć zmusza go do powrotu do przeszłości. Do mrocznej tajemnicy z dzieciństwie o której, poza garstką najbliższych przyjaciół, miał nikt nigdy się nie dowiedzieć. Czy boleśnie rozdrapane rany z młodości pomogą popchnąć śledztwo do przodu? Śledztwo, które ma doprowadzić do postawienia w stan oskarżenia lub uniewinnienia jego kolegi z pracy, Błażeja Urygi. Kiedy w noworoczną noc Uryga ulega wypadkowi samochodowemu okazuje się, że w podróży towarzyszyła mu porwana kobieta, której stan wskazywał na to, że była więziona i nad którą znęcano się psychicznie i fizycznie. Jego sytuację pogarsza kolejne makabryczne odkrycie. Kilkanaście kilometrów od miejsca wypadku, w opustoszałym domu należącym do policjanta, znalezione zostają brutalnie okaleczone zwłoki kolejnej ofiary. Czy młody, krnąbrny i nie potrafiący zbudować trwałych relacji z kobietami Uryga jest faktycznie winien zarzucanych mu czynów?
*
„Blizna” Przemysława Żarskiego to druga część z kryminalnej serii o komisarzu Robercie Krefcie. W porównaniu z „Śladem” jest ona bardziej mroczna i emocjonująca. I myślę, że warto tu dodać, że autor nie epatuje tutaj brutalnymi opisami, a stara się przyciągnąć naszą uwagę umiejętnie dawkowanym napięciem i powoli odkrywanymi tajemnicami. Tytułowa blizna odnosi się do ran fizycznych i psychicznych, kt...

‘’Po każdej traumie zostaje blizna’’

Po pierwszej części ‘’Ślad’’ nie mogłam nie chwycić się za ‘’Blizne’’. I o jacie jakie to były emocje! :D

Moze zacznę od tego, ze czytając te książkę czułam się jakbym prowadziła śledztwo razem z komisarzem Robertem Kreftem. Przepadłam na tyle, ze jak zaczęłam czytać i akcja zaczęła się rozkręcać to nie wiedziałam nawet co się dzieje, a przerwę robiłam sobie tylko po to żeby zrobić sobie kolejny kubek kawy lub herbaty!

Po tylu dobrych książkach, które przeczytałam w tym roku nie spodziewałam się, ze znowu powiem: JEST TO NAJLEPSZA KSIĄŻKA, KTÓRĄ PRZECZYTAŁAM W TYM ROKU. Bo co jak co ale Pan Przemysław przemyślał wszystko od deski do deski i wyszedł z tego kawal dobrego kryminału. ‘’Blizna’’ trzyma cały czas w niepewności, podrzuca mylne tropy i zwodzi na manowce. Kolejnym wielkim plusem był fakt, ze fabula nie skupia się tylko i wyłącznie na morderstwie ale również łączy się z przeszłością pana komisarza.

Kazdy rozdział tej książki by naznaczony jakąś blizna. Nic nie dzieje się przypadkowo. Powieść sama w sobie jest niezwykle klimatyczna a sama intryga jak wspomniałam wcześniej – świetnie przemyślana.

I muszę tez przyznać, ze momentami musiałam na chwile odłożyć książkę ze względu na dość smutne watki pojawiające się w książce jak na przykład: dzieciństwo pana komisarza, Jego stosunki z ojcem.. już nie wspominając o przytoczonym tekście piosenki, którą śpiewał wokalista Pearl Jam.

"Blizna" to drugi tom trylogii z Robertem Kreftem, przez wielu z Was uważana za powieść jeszcze lepszą niż "Ślad". Ja niestety nie potrafiłam się w niej bardzo długo odnaleźć. Brnęłam przez kolejne strony trochę na siłę, szukając jakiegoś punktu zaczepienia, czegoś, co pozwoli mi czerpać przyjemność z lektury. Bo choć styl Przemysława Żarskiego niezmiennie był zachwycający, to jak już wiecie, ja szukam w kryminałach czegoś innego.

Uwielbiam książki skonstruowane tak, jak cała trylogia, gdzie mamy perspektywy różnych bohaterów, ale i przeskoki czasowe. Dzięki temu mogę uznać, że średnio połowa książki mocno mnie wciągała - ta, w której mogliśmy poznać przeszłość komisarza. I choć wiem, że wydarzenia z 1995 roku były mocno powiązane z tym, co działo się współcześnie, to kompletnie mnie nie przekonywały. "Cierń" zatarł to wrażenie, ale czytając "Bliznę", byłam przekonana, że autor zwyczajnie przekombinował.

Wracając do pozytywów, autor przedstawił nam wręcz fenomenalne studium psychologiczne głównego bohatera. Kreftowi daleko do superbohatera z komiksów, to człowiek z krwi i kości, pełen wątpliwości i napędzany obsesyjną chęcią poznania przyczyn samobójczej śmierci matki. Każdy z nas ma swoje demony, z którymi mierzymy się codziennie z lepszym lub gorszym skutkiem. Dopóki mamy nad nimi kontrolę, możemy się nazywać szczęściarzami. Komisarz się do nich zdecydowanie nie zalicza. Decyzja jego matki zdeterminowała całe jego życie, jej duch nie opuszcza go naw...

Robert Kreft powraca w drugim tomie jakim jest "Blizna" i tutaj autor odkrywa kolejne karty z przeszłości komisarza. Przyznaję, że trochę inaczej wyobrażałam sobie przeszłość bohatera książki i konsekwencje, jakie do tej pory go prześladują. Zostałam pozytywnie zaskoczona. Tym bardziej, że informacje są dawkowane poprzez wymieszanie między teraźniejszymi wydarzeniami, co dozuje dostarczaną czytelnikowi wiedzę i emocje.

Bardzo podoba mi się zabieg dotyczący wszystkich bohaterów, których pan Żarski wykreował. Żaden bohater nie jest bezimienny. Co mam na myśli? Każdy nowo poznany bohater, czy też już nam znany ze "Śladu", ma swoją historię. Dowiadujemy się o nim informacji, które w późniejszym czasie mogą mieć duże znaczenie. Poznajemy ich motywy co do podejmowanych decyzji i jakie konsekwencje z nich wynikają. Zagłębiamy się w ich psychikę, choć niekoniecznie świadomie. Dopiero później otwierają się kolejne szufladki w głowie, które oświecają nas wiedzą i rozwiązaniami, po które sięgnęli, bądź mogliby sięgnąć, bohaterowie. Muszę też zaznaczyć, że pan Przemysław świetnie oddał klimat lat dziewięćdziesiątych.

"Blizna" jest mniej poetycka od "Śladu". Nie zauważyłam metafor, które biły w oczy i zachwycały w pierwszym tomie. Natomiast uzewnętrznienie Krefta przebiło nawet te metafory. Nie chcę za wiele się rozpisywać, bo większą część fabuły musiałabym przytoczyć. Wydarzenia ze "Śladu" i "Blizny" mają swoją kontynuację i mimo światełka w tunelu, by odkryć za...

Pogoda idealna 🌞 więc i Ja, przychodzę do Was z czymś równie dobrym!
Dziś przychodzę do Was z kolejną książką @przemyslawzarski która jest drugą częścią serii z Robertem Kreftem. Moim zdaniem, pobiła swoją poprzedniczkę. I za to ogromny plus, gdyż zdarza się, że niekiedy przeżywamy rozczarowanie sięgając po ciąg dalszy historii z tymi samymi bohaterami.

Już po przeczytaniu poprzedniej części, wiedziałam, że to będzie kolejna z moich ulubionych serii kryminalnych.
Czytaliście? Macie w planach?
Polecam, nie zawiedziecie się!

Niedokończone sprawy nadal ciągną się za komisarzem. Odebrana przesyłka (jaka? tego dowiecie się jedynie z pierwszej części książki) zawiera kawałek skóry, ślady na niej pozostawione świadczą o koszmarze, który powrócił i z którym będzie musiał zmierzyć się Robert Kreft. Dzieciństwo odcisnęło na nim ogromne piętno. Smierć matki, obojętność i dystans ojca oraz blizny, palące żywym ogniem po dzień dzisiejszy...
Wypadek samochodowy Błażeja Urygi odpala zapalnik. W jego samochodzie znajdowała się uprowadzona kobieta, w jego domu na wsi, zwłoki. Nieprzytomny policjant trafia do szpitala, a jego przyjaciele, robią wszystko aby rozwiązać sprawę i poznać prawdę. Komisarz Kreft nie wierzy w winę kolegi, Uryga nie jest nieskazitelnym gliną, ma swoje za uszami, jednak pojawiając się kolejne dowody, świadczą o jego niewinności...
Co łączy wszystkie sprawy...

Po każdej traumie zostaje blizna…

Nic więcej o treści książki nie napiszę, bo to drugi tom i chcę uniknąć spoilerów.

Jakie to było dobre! Mocne, intensywne, dynamiczne i aboslutnie nieodkładalne. Pochłonęłam tę historię - dosłownie.