Lucky

Małgorzata Lisińska po raz kolejny udowadnia, że potrafi świetnie połączyć pełną napięcia akcję z humorem i wątkiem romantycznym, tworząc historię, która nie tylko bawi, ale też wciąga od pierwszej do ostatniej strony.

Główną bohaterką „Lucky'ego” jest Maggie Dalinsky – piękna, utalentowana aktorka, której życie przypomina bajkę… przynajmniej z pozoru. Maggie, choć jest ulubienicą tłumów, nie może czuć się bezpieczna. Ktoś wyraźnie czyha na jej życie, co wychodzi na jaw tuż po jej przylocie do Nowego Jorku, gdy pada ofiarą zamachu. Tragiczna śmierć Jacka, opiekuna Maggie, tylko potęguje napięcie – od tej pory dziewczyna musi żyć pod stałą ochroną.

Na scenę wkraczają dwaj niezwykle charyzmatyczni mężczyźni: porucznik Kenneth Stanton z NYPD oraz ochroniarz Lucky Gambini. Obaj są nie tylko przystojni i skuteczni, ale też wyraźnie zainteresowani czymś więcej niż tylko zapewnieniem Maggie bezpieczeństwa. Ich rywalizacja o jej serce dodaje powieści lekkości i zabawnych momentów, idealnie kontrastując z grozą wiszącą nad bohaterką.

Lisińska umiejętnie żongluje emocjami czytelnika — potrafi rozbawić ciętą ripostą swoich postaci, po chwili serwując scenę pełną napięcia czy wzruszenia. Świetnie buduje napięcie wokół tożsamości zamachowca i motywów, które nim kierują. Czytelnik przez cały czas zadaje sobie pytanie: komu naprawdę zależy na śmierci Maggie i czy uda jej się wyjść z tej gry cało?

„Lucky” – czyli przetrwać mafię, dwóch boskich ochroniarzy i własne rozterki (nie gubiąc przy tym stanika ani zdrowych zmysłów)
Wyobraź sobie taką sytuację: jesteś znaną aktorką, masz w szafie więcej sukienek niż przeciętny butik w Mediolanie, a twoim największym problemem powinno być to, czy twoje selfie z latte wyszło wystarczająco naturalnie.
Ale nie, nie tym razem, kochana. Bo kiedy twoje życie zaczyna przypominać miks „Bodyguarda”, „Szybkich i wściekłych” oraz nieudanej randki na Tinderze, wiesz, że coś poszło bardzo, bardzo nie tak.

Tak w dużym skrócie zaczyna się „Lucky”.
A potem?
Potem jest już tylko lepiej. I szybciej. I bardziej nieprzyzwoicie.

Kiedy życie wywraca się do góry nogami (i jeszcze kopie cię przy okazji w tyłek)
Maggie Dalinsky, nasza bohaterka, myślała, że wyjazd do brata to będzie spokojny, rodzinny czas: trochę lambrusco, trochę śmiechu, może selfie przy choince.
Zamiast tego – BUM! Lotnisko zamienia się w pole bitwy, ochroniarz leży trupem, a przystojny jak z reklamy perfum policjant ratuje jej życie.
Dziękujemy, Gosiu Lisińska, teraz już nigdy nie spojrzę na halę przylotów bez podejrzliwości.

Jakby tego było mało, okazuje się, że jej brat – mądra głowa prawnicza – wdepnął po uszy w mafię. Gratulacje, rodzino! Zloty rodzinne zawsze były pełne atrakcji, ale tym razem osiągnęliście poziom "Netflix Originals: Criminal Minds meets Kardashians".

Anioł i diabeł, czyli dwa powody, dla któr...

"Bałam się. Tak po prostu się bałam, że mogłabym się z kimś takim związać kropka z kimś, to chociaż wcale mnie nie zna, ocenia mnie po rolach, które odgrywałam."

Maggie zrobiła karierę w świecie filmu, jest powszechnie kochana do czasu aż wychodząc z samolotu ktoś próbuje ją zastrzelić. W tym właśnie w momencie w jej życie wkracza Kenneth, który nie jest zadowolony z tego, że ma zapewnić dziewczynie bezpieczeństwo. Ale to była zabawa, kiedy żadne z nich nie było zadowolone z faktu, że są na siebie skazani. No i na koniec pojawia się tajemniczy Lucky.

Fabuła, która z początku wydawała mi się łatwa i przyjemna wciągnęła mnie wątek wyjęty prosto z thrillera, gdzie ktoś poluje na główną bohaterkę i nie ma zamiaru przestać. Oczywiście autorka kompletnie zawróciła mi w głowie całą akcją a tym bardziej że pojawiła się tu wątek trójkąta miłosnego którego kompletnie nie mogłam rozgryźć i który raz za razem potrafił mnie zaskoczyć.

"Lucky" to historia, która z pozoru wydaje się przewidywalna, ale im bardziej się w nią zagłębiałam coraz bardziej byłam zaskoczona tym w jaki sposób autorka kierowała bohaterami, ale i całą akcją. Fabuła została dobrze wykreowana, bohaterowie przedstawienie w ciekawy sposób, ale i też polubiłam to w jaki sposób Maggie na równi traktowała zarówno Kenneth i Luckyiego. Trochę byłam zawiedziona tym, że cała narracja prowadzona jest z perspektywy tylko głównej bohaterki przez co brakowało mi teg...