Zobacz, co zrobiłeś recenzja

Amerykańskie książki, czy to thrillery psychologiczne, czy sensacje mają podobny schemat. Przeważnie musi być jakiś czarny charakter (bądź kilka), ale jest jeden bohater, który pokona wszystkie przeciwności losu i na końcu sprawiedliwość zwycięży. Sięgając po książkę Mathew'a Farrella, spodziewałem się takiej narracji, którą zresztą lubię i nie potępiam.

Matthew Farrell to amerykański pisarz, mieszkający wraz ze swoją rodziną na obrzeżach Nowego Yorku. Tam też zapewne powstał jego debiut literacki, który mogłem przeczytać. Przyznam szczerze, debiut bardzo udany.

Liam i Sean Dwyer. Obaj pracują w policji w Filadelfii. Pierwszy jest technikiem kryminalistyki, drugi detektywem w wydziale zabójstw. Obu łączą traumatyczne przeżycia z dzieciństwa. Gdy byli małymi dziećmi, zginął ich ojciec, a ich opętana matka próbowała ich zabić. Od tej pory trzymają się razem, a Sean jest dużym wsparciem dla młodszego brata. Nie mają przed sobą żadnych tajemnic. Okazuje się, że... do czasu.

Obaj są teraz dorosłymi mężczyznami, próbującymi ułożyć sobie życie. Tę bardzo silną, braterską wieź, przerywa sytuacja, a dokładniej morderstwo. W tak zwanym motelu na godziny, obskurnym, zaniedbanym, spełniającym tylko jedną rolę osoba sprzątająca pokoje znajduje zwłoki zmasakrowane zwłoki kobiety. Ciało jej zostało powieszone na przedłużaczu przeciągniętym nad wystającą rurą, wybebeszone, a dodatkowo obcięto jej nieudolnie włosy. Dodatkowo w nędznym pokoju przy ofierze leżały papierowy bukiecik kwiatów.

Gdy na miejsce zbrodni dociera Liam, początkowo nie rozpoznaje ofiary. Gdy jednak przypatruje się jej, nie dowierza. A gdy jeden z policjantów, który zajął się sprawą, potwierdza, że są to zwłoki Kerri Miller, Liamowi uginają się kolana. Dlaczego? Okazuje się, że denatka to... jego kochanka. Dodatkowo Liam uzmysławia sobie, że w dniu zabójstwa Kerri, nie pamięta, jak wrócił do domu i dlaczego obudził się w wannie pełnej wody, topiąc się. A przecież woda to dla niego wielka trauma od chwili, gdy jego matka chciała go utopić. No i te papierowe kwiatki. Przecież to ona w dzieciństwie uczyła ich robić. Liam i Sean dobrze to pamiętają! Coś nie składa mu się w logiczną całość.

Jeżeli lubicie schematyczne powieści, szybkie tempo akcji i to, że nie zawsze czarnym charakterem okazuje się ten jak najbardziej oczywisty, to powieść jest idealna dla ciebie. Ja jestem po raz kolejny zadowolony z debiutu.