Zodiak recenzja

"Zodiak" to kolejna zbeletryzowana powieść spod ręki autora, który jak nikt potrafi prześwietlić najciemniejsze zakamarki psychopatycznego umysłu i przybliżyć czytelnika do strefy mroku ludzkiej natury. Historia seryjnego zabójcy spotyka się z zaprojektowaną przez pisarza architekturą działań, tworząc idealną syntezę. Z perspektywy umysłu sprawcy zostaje ukazana postać Zodiaka, którego tożsamość nie została poznana, mimo upływu ponad 50 lat. Zodiak wysyłał do prasy listy oraz zaszyfrowane wiadomości, w których przyznał się do 37 morderstw popełnionych pod koniec lat 60. Niektóre kryptogramy zostały odszyfrowane, jeden z nich dopiero parę lat temu, kolejne nadal czekają aż ktoś je złamie. Autor wziął te fakty na warsztat, ale stały się one jedynie inspiracją do stworzenia umysłu sprawcy. Tym razem autor nie ubarwiał miejsc zbrodni oraz ograniczył do minimum dynamizację wydarzeń. Nie szafuje brutalnością zabójstw, a ogniskuje uwagę na ewoluującym schemacie działania sprawcy. Chronologicznie ułożył prawdopodobne morderstwa, które zdają się być jedynie tłem do kontrastującej mroczniejszej i tej bardziej ludzkiej strefy mentalnej Zodiaka. Choć w posłowiu stwierdził, że trzy­ma­ł się "jak naj­da­lej od na­war­stwia­nia kon­fa­bu­la­cyj­ne­go tła", to stworzył wyśmienity profil psychologiczny sprawcy oraz pokusił się na postawienie pewnej tezy, w moim odczuciu dość kontrowersyjnej, ale na pewno nie niemożliwej. Musiałoby to oznaczać, że Zodiak miał wspólnika w kreowaniu własnego wizerunku. Może początkowo nieświadomego, ale w pewnym momencie udział musiał okazać się dla tej osoby oczywisty. Ale... jak wiadomo, miłość jest ślepa.

W powieści została zachowana konwencja, do której autor zdążył już przyzwyczaić we wcześniejszych książkach. Pierwszoosobowym narratorem został seryjny zabójca Zodiak, którego tożsamość nie jest znana do dziś, a którego świat zdążył jedynie poznać przez pryzmat morderstw, do których się przyznał oraz listów i zaszyfrowanych wiadomości. Powieść składa się z krótkich rozdziałów, które tym razem nie kończą się jak zazwyczaj spektakularnymi cliffhangerami. Ostatnimi słowami są "Fade to black", które stały się już swoistym podpisem autora.