Współlokatorzy recenzja

Bolesne rozstanie Tiffy z Justinem zmusza ją, aby się wyprowadziła. Do najłatwiejszych zadań to nie należy, ale czy ktoś kiedyś wspomniał, że można trafić na bardzo dziwne oferty wynajmu? Tiffy podzieli łóżko i mieszkanie na pół z Leonem. Całą przestrzeń wypełnią sobą oraz... karteczkami! Jak to jest, że człowiek tak swobodnie z kimś rozmawia skoro nawet się z nim nigdy nie widział?

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸

Jeszcze niedawno był bardzo duży wysyp zdjęć na Instagram właśnie z tą książką. Nie mogłam nie przekonać się na własnej skórze czym był spowodowany ten zachwyt! 

Zacznę od tego, że mnie osobiście książka AŻ tak bardzo nie porwała. Miała dobre momenty, ale im bliżej końca tym bardziej się męczyłam i pragnęłam aby ta historia już się skończyła. W opisie ładnie jest napisane, że bohaterów książki wręcz pokochamy. Tyiffy - dziewczyna ma problem ze swoim byłym chłopakiem i mam wrażenie, że nawet jej się to podobało, bo wtedy wszyscy skakali dookoła niej. Mam nawet wrażenie, że jej się to złe trakowanie podobało. Zdecydowanie nie została moją ulubioną bohaterką. Leon za to miał jakiś syndrom bycia ojcem dla swojego brata. Jeśli ktoś po prostu nie chciał o nim rozmawiać to Leon odstawiał jakieś szopki. Zdecydowanie się nie lubimy. 😂 Ale mimo wszystko nie żałuje, że ją przeczytałam. Sama nawet w pewnym momencie pomyślałam, że fajnie tak wynajmować z kimś mieszkanie i nie wiedzieć jak ten ktoś wygląda. Ale z drugiej strony nie wiadomo nigdy na kogo się tak naprawdę trafi.

Podsumowując: jak dla mnie nie jest to lektura obowiązkowa. Zachęcam dla osób, które lubią takie obyczajowe książki. Mnie osobiście nie porwała.