Villette recenzja

"Villette" Charlotte Brontë

Lucy Snowe nic nie trzyma już na Wyspach Brytyjskich. Jej matka chrzestna wraz z synem wyprowadziła się do Londynu, pani Marchmont, której pomagała w codziennym funkcjonowaniu zmarła po długiej chorobie. Kobieta decyduje wyruszyć w podróż w poszukiwaniu swojego miejsca, szczęścia i pracy. Po przepłynięciu żaglowcem kanału La Manche trafia do szkoły dla dziewcząt prowadzonej przez Madame Beck, gdzie będzie zmuszona zmierzyć się z podjętym zawodem.
"Villette" to klasyk literatury angielskiej, wiktoriańskiej. Autorka skupiła się w głównej mierze na opisywanie przeżyć, uczuć i emocji Lucy, przez co bohaterka jest postacią wyrazistą, gdyż możemy poznać jej myśli i punkt widzenia na określony temat. Podczas lektury w powieści odnajdziemy filozoficzne dywagacje na temat istoty człowieczeństwa oraz typowo o życiu głównej bohaterki. Muszę tutaj zaznaczyć, że Lucy Snowe nie jest protagonistką lubianą przez czytelników. Tak było również ze mną.
Charlotte Brontë snuje historię o poszukiwaniu siebie wśród życiowych, pokonywaniu przeszkód stojących na drodze do szczęścia, a także wychodzeniu na przeciw nieuchronnemu losowi oraz rozwijaniu swej duchowości w ogromnym tego słowa znaczeniu.
Osobiście uważam, że "Villette" to kwintesencja powieści psychologicznej, ponieważ osobowość głównej bohaterki została nakreślona w sposób niezwykły, i to nie osobowość fizyczna, a duchowa, co wymagało od autorki zapewne wielu miesięcy pracy.
Mimo, że bardzo doceniam tę powieść to muszę przyznać, że nie podobała mi się ona pod względem fabularnym. Akcja książki toczy się bardzo leniwie, powoli, ale bywają także momenty, w których historia nabiera szybszego tempa i ma dużą szansę na zaciekawienie czytelnika. "Villette" jest powieścią przeraźliwie monotonną. Przez cały czas obracamy się wokół jednej postaci, jej rozmyślań i skrytych pragnień lęków, opinii o ludziach, jakich spotyka na swojej drodze.
Z książki sączy się ogromna elokwencja Brontë podkreśla ona swoją formą jej inteligencję niespotykaną inteligencję. Ale nie tylko to czyni książkę odpowiednią dla czytelników i ta nią nie jest. Dla fanów wiktoriańskich historii jak najbardziej.
⭐4/10

Recenzja powstała we współpracy z wydawnictwem MG, któremu serdecznie dziękuję za egzemplarz książki.