Życie jest zbyt krótkie recenzja

Miłość potrafi zapukać do drzwi w najmniej spodziewanej chwili, ale czy zawsze jesteśmy gotowi jej otworzyć?

„Życie jest zbyt krótkie" - Abby Jimenz

Życie jest zbyt kótkie na wieczne przesiadywanie w domu, szczególnie, gdy na karku czujesz oddech choroby. Tak właśnie szła przez życie Vanessa, która była podróżniczką, a swoje przygody publikowała na swoim kanale YouTube. Do czasu. Wszystko zmieniło się, gdy do jej szalonego życia wkradła się malutka duszyczka imieniem Grace. Vanessa musiała przejąć obowiązki po swojej mało odpowiedzialnej siostrze, i zastąpić malutkiej mamę. Za ścianą niewielkiej kawalerki, swoje mieszkanie miał zabójczo przystojny i zdolny w swym fachu prawnik Adrian. Wcześniej nie zauważał dziewczyny, gdyż więcej czasu spędzał w pracy niż we własnym mieszkaniu. Co się zmieniło, że ich drogi się przecieły?

Otóż to wszystko przez malutką Grace. Pewnego wieczoru, za ścianą dochodził donośny płacz dziecka. Zaniepokojony sąsiad przyszedł na ratunek, a ten jeden wieczór zmienil ich na zawsze. Zapoczątkowal relację przyjacielską i tylko i wyłącznie przyjacielską. Bo oboje mają swoje powody aby nie randkować.

Historia tych dwoje, dała mi naprawde wiele trajdy Szczególnie główna bohaterka, jej teksty były cudowne. Ona sama była pełna radości i traktowała życie jako możliwość nowej przygody, a tym samym wpuszczała trochę światła do życia Adriana i co by nie było to też mojego. Od początku im kibicowałam i bardzo chciałam aby coś z tego wyszło, a końcówkę historii przeżywałam dosłownie jak ich własna przyjaciółka.

Książkę czytało mi sie na totalnym funie, nie wiem czy było to spowodowane bezpośredniością bohaterki czy może przez to, że na luzie poruszane były niektóre niewygodne tematy w sposób prostolinijny, i bez owijania w bawełnę. Humor to zdecydowanie artybut tej książki.

Kolejnym atutem był zdecydowanie głowny bohater, który w wielu momentach tak mnie rozczulal, i był poprostu świetny. Ideał chłopaka. Tak zdecydowanie bym go określiła. Czuły, wspaniały, wrażliwy i opiekuńczy, szczególnie dla Grace. Najchętniej przytuliłabym go, a mając go za przyjaciela byłabym chyba najszczęśliwszą osobą na świecie

Zdecydowanie polecam