Recenzja książki Życzę mu śmierci

„Może faktycznie ogarniało ją szaleństwo? Wiele by dała, aby tak było. Ale nic nie mogło jej powstrzymać od poznania prawdy.”

Dla Susan Lentigo wraz ze śmiercią ukochanej córki Amy życie całkowicie się zawaliło i skończyło… Jej dziecko zostało porwane, zgwałcone i zamordowane, pomimo upływu czasu kobieta nie jest wstanie pogodzić się z tragedią jaka ją dotknęła. Zbliża się dzień egzekucji człowieka, który zamordował jej córeczkę. Wspierana przez przyjaciół zdobywa pieniądze, aby udać się na miejsce egzekucji oddalonej setki kilometrów. Podróż nieco się komplikuje, rodzą się nowe podejrzenia, które wskazują, że skazany człowiek może być niewinny. Co zrobi Susan, czy ogarnięta chęcią zemsty, dopuści do siebie myśl, że może zostać skazany niewinny człowiek?

Co może czuć matka, której dziecko zostaje zamordowane? Przerażające… Akcja powieści toczy się swoim rytmem i niezmiennie intryguje. Fabuła ciekawie poprowadzona, ukazuje determinację kobiety, której zawalił się cały świat. Stopniowo budowane napięcie wzrasta wraz z rozwojem wydarzeń. Ciekawie, autentycznie ukazani bohaterowie, różne osobowości. Susan dotknęła największa tragedia jaka może spotkać matkę, pomimo upływu lat zrozpaczona i zdesperowana nie może pogodzić się ze śmiercią jedynego dziecka. Nosi w sobie ogromny ból, wciąż na nowo przeżywa stratę, walczy ze wszystkich sił, nie poddaje się. Zrobi wszystko, aby Potwór, który skrzywdził jej córeczkę dostał to na co zasługuje.

Dramat, który rozgrywa się na naszych oczach i rodzina, która nie przetrwała próby czasu. Chęć zemsty, którą przysłania wszystko inne. Osobista tragedia całkowicie wszystko zmienia. Wydaje się, że Susan nie ma już nic do stracenia, wszystko co było dla niej najważniejsze, stanowiło sens istnienia obróciło się w niebyt. Przejmujące poczucie bezradności, nienawiść, depresja. Ogromne poświęcenie i chęć odkrycia prawdy. Liczne niewiadome i poruszające fakty, które stopniowo wychodzą na jaw, bardzo niepokoją. Opieszałość śledczych. Niepokojące dylematy moralne.

Wciągający, mocny, szokujący i jednocześnie przygnębiający dramat rodzinny. Czyta się szybko, emocje mocno targają, chwyta za serce, wywołuje niemoc. Zakończenie bardzo mnie zaskoczyło i wzbudziło mieszane odczucia. Serdecznie polecam.