Wyszukiwarka

“On sam wiedział, że niedobrze jest być zbyt mądrym. Mądrość przydaje się czasami w bardzo wąskim zakresie - trzeba wiedzieć, że po odarciu z kory sosnowe drzewo rzadziej sinieje, a topola po wyschnięciu waży dwa razy niż przed wyschnięciem - ale w domowym życiu, na co dzień mądrość tylko człowieka rozmiękcza, zabiera mu ochronę przed światem, jaką daje bezmyślność.”

“Okazało się, że malarz, z którym dziele kajutę ma straszliwą, wstrętną wadę. Otóż człowiek ten chrapie tak potwornie, że boję się, czy aby od wydawanych od niego grzmotów nasz biedny statek nie rozsypie się w drzazgi. ”

“Jeśli bowiem życie tak łatwo jest zdmuchnąć, to czy warto nadal czynić z naszym uczuciem to, co czynimy? Czy nie powinna być naszym obowiązkiem walka o to, co zamieszkało w nas wbrew wszystkiemu?”

“Jestem... jestem Krokodylem. Niech mnie pan posłucha... tu pociągnąłem go mocniej, przysunąłem się do jego nadstawionego ucha. Ja chyba nie mam duszy.
Każdy ma duszę, proszę się uspokoić. ”

“Wiedz zatem, że każda istota miewa żądze, pamięć, bojaźń, a poza tym porusza się samowolnie i dokonuje decyzji, co świadczy niezbicie o tym, że ma duszę. ”

“Jaka przyszłość czeka nas na tym świecie? Sztormy, burze, tajfuny. Tylko to. Ale inaczej przecież być nie może, nie może. ”

“Istnieją dusze wyższego i niższego stopnia, to jasne, ale już Kartezjusz wiedział, że każda żywa istota ja ma. ”

“Byle tu przy nim nie umarła, niech każdy umiera wedle siebie, jak mawiał jego ojciec.”

“... wszystkie uczucia od nerwów pochodzą, a nerwy początek swój mają w mózgu...”

“... lepiej kochać i cierpieć, niż nie kochać wcale.”

“Niektórzy mężczyźni przy pierwszym spotkaniu sprawiają wrażenie, jakby potrzebowali, aby ich przed czymś ocalić, i są kobiety, którym trudno jest wtedy nie rzucić się na pomoc. ”

“ W trakcie mszy ksiądz powiedział, że tylko w drugim człowieku znaleźć można istotę życia, i nie mogę zapomnieć o tym prostym zdaniu, choć trudno mi powiedzieć dlaczego.”

“Ale czy to możliwe, że wszystko, co nas otacza, i my również, jest w jakiś sposób jednym?”

“... wrażenie robił na nim nie sam wyczyn, ale wszystko, co z wyczynem związane...”

“A może najistotniejsze decyzje wcale nie zapadają z ważnych powodów.”

“... najtęższe umysły szukają teorii, która opisałaby Wszystko.”

“Kto był dobry w liczbach, był dobry we wszystkim. ”

“Twierdził, że w niebycie ukryty jest ciąg równań, za pomocą których da się opisać absolutnie każde zjawisko, a więc tak, to możliwe, a nawet wielce prawdopodobne, że wszyscy jesteśmy jednym. ”

“Nie przepadam za wulgarnymi ludźmi, wydaje mi się, że przeklinanie - podobnie jak przemoc - wynika często z wewnętrznej słabości. ”

“Kochałam książki, ale ludzi zajmujących się książkami kochać nie było jak. ”

“Przytaszczyłam więc do swojego pokoiku stos rzeczy. Dym Konopnickiej, Boską komedię Dantego, Dwa bieguny Orzeszkowej, W godzinie cudu Przybyszewskiego oraz Fiodora Dostojewskiego Zapiski iz miortwego doma. I jeszcze cieniutką książeczkę zatytułowaną Twój Feliks, złożoną w całości z jakichś listów.
Jestem w tej chwili szczęśliwa.”

“Jedziemy przy pełnych żaglach, humory wróciły nawet majtkom z rozbitymi głowami, tylko ja siedzę sam w kajucie, posępny i cichy. Pamiętam bowiem, com sobie obiecał. Powtarzam w myślach słowa tamtej przysięgi i przechodzi mnie dreszcz.”

“Burza zakończyła się tak niespodziewanie, jak na nas napadła, wiatr ustał prawie zupełnie, lecz Flora nie reagowała już niemal wcale na zmagania załogi i trzeba było dać się nieść falom w tę stronę, w którą gnały.”

“Nie potrafię jasno określić celu, w jakim rozpoczynam pisanie. Być może to niepokój na myśl o kolejnych uciekających dniach i dziwna jakaś potrzeba schwytania ich, zatrzymania na zawsze.”

“Przed siebie, w bieli po uda. Krok, krok, krok. Ma wodę w butach, w rękawach i za kołnierzem, na rękawicach lód. Widzi w powietrzu obydwa swoje słowa.
- Niedaleko, przysięgam.”

“Powiedziałem ci wtedy, i nadal sercem całym w to wierzę, że lepiej kochać i cierpieć, niż nie kochać wcale.”

“Nie dziwiło mnie to. To był czas, kiedy nic nikogo nie potrafiło już zdziwić. Przetrwałam, ale w czas gruzów i wolności wróciłam jako zgorzkniała kobieta, która z ludzkością chciałaby mieć jak najmniej wspólnego.”

“Piłam herbatę z Nałkowską w Kameralnej, siedziałyśmy przy stoliku obok okna, i przez to okno zobaczyłam, jak idzie powoli, zamyślony, jak odwraca głowę. ”

“Za każdą spełnioną nadzieją pojawiała się kolejna. Cel, kiedy się go osiągało, odsłaniał nowe cele. Zrealizowane marzenie znikało zastąpione innym, nowym marzeniem, a za każdym rozwiązanym problemem czekał następny problem. (...) Za każdym pokojem czekał kolejny, ale na to, co znajdowało się za najbliższymi drzwiami, nie miał już siły.”

“Takiej chcę miłości. Szalonej, niepoprawnej, wbrew światu. Bo jaka inna warta jest, by jej poświęcić życie?”