“Niewykluczone, że często stoimy tuż obok kogoś, kto właśnie ucieka od przeszłości i w ogóle nie zdajemy sobie z tego sprawy.”
“Wszystko, czego kiedykolwiek chciałaś jest po drugiej stronie strachu”
“Śmierć naszych marzeń zasługuje na żałobę.”
“(...) wszystkie wybory mają swoje konsekwencje. Ważne jest to, co się zrobi z tymi konsekwencjami.”
“Tożsamość to dziwna rzecz. Czy jesteśmy tymi osobami, za które się uważamy, czy też liczy się to, jak widzą nas inni? Czy oceniają nas przez pryzmat tego, co chcą nam pokazać, czy może raczej skupiają się na tym, co usilnie staramy się ukryć?”
“Chciałabym zawsze znaleźć w sobie wystarczająco dużo siły, żeby najpierw myśleć o przebaczeniu.”
“Uwielbiam słuchać o problemach innych ludzi. Dzięki temu mam poczucie, że moje życie nie jest takie złe. I nie tylko ono się sypie.”
“- Kocham Cie, Clary. – Powiedział nie patrząc na nią. Wpatrywał się w głąb kościoła, w rząd zapalonych świec, które odbijały się złotymi refleksami od jego oczu.
– Bardziej niż kiedykolwiek. – Urwał – Boże. Bardziej, niż powinienem. Wiesz o tym?”
“Wszystko to znaczy, że mama i ja tkwimy zawieszone w próżni, a zanim tata zginął w ognistym piekle, przeżywał to samo.”
“Wiedział, że kiedy nadejdzie dzień wolności, zaoszczędzone osiemdziesiąt milionów całkowicie wynagrodzi mu doznane niewygody.”
“Choć w interesie panował niezły ruch, Lukę uznał, że żaden nieboszczyk nie przeszkodzi mu w wakacjach.”
“Dzieci miewają ukochane pieski czy kotki a ja miałem białe myszki.”
“Strzeżcie się gniewu cierpliwego człowieka.”
“Jestem sową i noc jest moją porą.”
“Jean, przypuszczam, że do tej pory zyskałaś już pewność, iż znam Lily. Zastanawiam się, czy mam ją pocałować, czy zabić? To tylko żart.”
“Żałoba przekreśla tyle samo związków, ile umacnia .”
“Dwa słodkie aniołki w błękitnych ubrankach , Dwa słodkie aniołki w błękicie. Ale zły los je rozdzielił .”
“My , dwaj dumni bracia , pokochaliśmy dwie piękne siostry .”
“zdał sobie sprawę, że identyfikuje się z autorem, dzieląc jego poczucie dominacji nad ofiarami, i chichotał z udawanego smutku, który okazywał rodzinom opłakującym utracone bliskie osoby.”
“To, co początkowo było jedynie fascynacją, stopniowo przerodziło się w całkowitą obsesję, potrzebę przeżycia samemu podróży śmierci . Przestały mu wystarczać wrażenia z drugiej ręki.”
“Twoje modlitwy zostały wysłuchane, Regino od tej chwili jesteś tylko moja.”
“Nigdy nie wychodź na dwór z mokrą głową – zaziębisz się na śmierć!”
“Tłumaczył mu, że ziemia jest wciąż zamarznięta, że nie zdoła ich pogrzebać, a przecież nie powinien tak długo trzymać ciał w zamrażarce.”
“Czekanie nie wydaje się długie, kiedy minie.”
“Doktor Harris podała jej silny środek uspokajający. Nie mogła złagodzić żalu, ale mogła jej pomóc na chwilę od niego uciec, odpocząć od bólu.”
“Każdy ma jakąś granicę wytrzymałości, Margaret.”
“Carlson wspominał ich pierwsze spotkanie. Poznał Margaret i Steve'a jako młodych, eleganckich ludzi. Wrócili do domu i dowiedzieli się, że ich dzieci zaginęły. W ciągu kolejnych dni, stopniowo zamieniali się w cienie samym siebie. Blade i przerażone istoty lgnące do siebie w niemej rozpaczy.”
“- Możesz sobie wyobrazić jak bardzo moja matka przeżywa fakt, że Richie znów się w coś wplątał. - powiedział (...) - Wie, że grozi mu wysoki wyrok, i jak każda matka, szuka winy w sobie za to jakim człowiekiem stał się Richie.”
“Po latach zrozumiałam, że kiedy nie ma z kim dzielić smutku, wina krąży jak gorący ziemniak, przekazywana z rąk do rąk, póki nie trafi do osoby, która nie jest w stanie odrzucić jej dalej. W tym wypadku ową osobą byłam ja.”
“Gdyby Rób Westerfield został skazany za pierwszą zbrodnię, Andrea nigdy by go nie poznała. Trafiłby do więzienia. Moja siostra by dorosła (...). Gdyby Rób został skazany, nie spędziłabym życia, opłakując siostrę i tęskniąc za tym co straciłam.”