Wyszukiwarka

“Zastanawiam się, po co ludzie usilnie chcą zmienić rzeczy, które tego nie wymagają. Czasem lepiej niczego nie ruszać. Zostawić tak, jak jest.”

“W towarzystwie wschodzącego słońca rusza po przemoczonych ulicach, z nosem, który równie dobrze mógłby robić za wodospad, i głową jakby wypełnioną watą.”

“Już nigdy więcej nie zamierzam ruszać się z łóżka, ponieważ przestałam ufać podejmowanym przez siebie decyzjom. Lepiej więc nie robić nic, niż po raz kolejny wykonać ruch, który postawi cały świat na głowie.”

“Życie to taki dziwny prezent. Na początku się je przecenia: sądzi się, że dostało się życie wieczne. Potem się go nie docenia, uważa się, że jest do chrzanu, za krótkie, chciałoby się niemal je odrzucić. W koncu kojarzy się, że to nie był prezent, ale jedynie pożyczka. I próbuje się na nie zasłużyć. Ja,który mam sto lat, dobrze wiem, o czym mówię. Im bardziej się człowiek starzeje, tym większym smakiem musi się wykazać, żeby docenić życie. Musi być wyrafinowany, stać się po trosze artystą. Byle kretyn może cieszyć się życiem w wieku dziesięciu, dwudziestu lat, ale kiedy człowiek ma sto lat, kiedy już nie może się ruszać, musi uruchomić swoją inteligencję.”