Wyszukiwarka

“– Czego się pan na­pi­je? – za­py­ta­ła go­spo­dy­ni, przy­sta­jąc przy la­dzie od­dzie­la­ją­cej część wy­po­czyn­ko­wą od anek­su ku­chen­ne­go. – Po­pro­szę wodę. – Słusz­ny wybór – po­chwa­li­ła – w upal­ne dni trze­ba dbać o od­po­wied­ni po­ziom pły­nów w or­ga­ni­zmie – do­da­ła, wcho­dząc za ladę.”

“- (...) Czemu jesteś taki nerwowy? Vimes odłożył miecz i spróbował się trochę uspokoić. - Bo to typowy kumpel flaszki, kochanie. Znam takie typy. Normalny człowiek, kiedy porządnie oberwie, odczołguje się na bok. A przynajmniej ma dość rozsądku, żeby nie wstawać. Ale czasami trafiasz na takiego, który nie umie odpuścić. Słabeusze po sto dziesięć funtów, którzy usiłują z byka załatwić Detrytusa. Zawzięci mali dranie z wagi koguciej, którzy rozbijają butelkę o bar i próbują atakować pięciu strażników jednocześnie. Wiesz, o co mi chodzi? To idioci, którzy walczą dalej, chociaż już dawno powinni przestać. Jedyny sposób, żeby ich powstrzymać, to ich wyeliminować.
- Chyba znam ten typ, rzeczywiście — przyznała lady Sybil z ironią, którą Sam Vimes dostrzegł dopiero kilka dni później.”