Wyszukiwarka

“Charakter jej jest pewnie równie ognisty, jak jej włosy.”

“Ale przecież los opiekuje się panienkami, które urodziły się z manią pisania.”

“"Jutro jest zawsze czyste, nieskalane żadnym błędem."”

“Gdzieś musi być granica błędów do popełnienia przez jedną osobę.”

“Pięknym jest czyniący piękno.”

“Jutro jest zawsze czyste, nieskalane żadnym błędem. ”

“[Myśli] Z chwilą, gdy je ujrzę spisane czarnym atramentem na białym papierze wydają mi się sztywne i niedorzeczne. Marzenia są jak cienie, nie można uwięzić tych kapryśnym, pląsających tworów.”

“Tylko samotni piszą pamiętniki”

“Jedyna rzecz, której można być pewnym na tym świecie, to tabliczka mnożenia.”

“Nadzieja czyni nas niewolnikiem, rozpacz – wolnym człowiekiem.”

“Chwila, w której kobieta dochodzi do wniosku, ze nie ma już w imię czego żyć, ni w imię miłości, ni obowiązku, ni żadnego celu – jest dla niej gorsza niż śmierć.”

“Płomień buntu coraz silniej wzmagał się w jej duszy, nie dlatego, że nie miała przed sobą przyszłości, lecz dlatego, że nie miała za sobą przeszłości.”

“Wszelkie prawie zło na świecie powstaje stąd, że dusza się czegoś boi.”

“Jeśli potrafisz spędzić z kimś pól godziny w zupełnym milczeniu i nie czuć przy tym wcale skrępowania, ty i osoba ta możecie zostać przyjaciółmi. Jeśli zaś milczenie będzie wam ciążyło, jesteście sobie obcy i nie warto nawet starać się o zadzierżgnięcie przyjaźni.”

“Jutro jest zawsze czyste, nieskalane żadnym błędem.”

“Czy 'zmierzch' to nie urocze słowo? Wolę je daleko bardziej niż 'zmrok'. Brzmi miękko jak aksamit, zamyka w sobie wszystkie cienie odchodzącego dnia i. no, jest po prostu właśnie takie jak zmierzch.”

“Najgorsze jednak w wyobraźni jest to, że przychodzi chwila, w której trzeba przerwać marzenie, a to bardzo boli.”

“Za bardzo się przejmujesz, Aniu. Wszystkim nam zdarza się popełniać błędy, a ludzie o nich zapominają. A sądny dzień spotyka nas wszystkich.”

“Chcę, żeby wszyscy mnie kochali i boli mnie, kiedy ktoś mnie nie akceptuje.”

“Życie może być bogate albo ubogie w zależności od tego, co sama w nie włożysz, a nie od tego, co mogłabyś dostać. Życie jest bogate i pełne, jeżeli tylko uda się nam otworzyć nasze serca na to, co niesie.”

“Opuszczała dom, tak dla niej drogi, a coś jej mówiło, że opuszcza go na zawsze, może z wyjątkiem wakacyjnego odpoczynku. Nic nigdy nie będzie już takie samo, przyjazd na wakacje nie będzie tym samym co mieszkanie tutaj. Och, jak drogi i ukochany był tu każdy przedmiot! [...] Tysiąc i jeden ukochanych miejsc, gdzie gromadziły się wspomnienia z dawnych lat. Czy gdzieś indziej będzie kiedykolwiek naprawdę szczęśliwa?”

“Opuszczała dom, tak dla niej drogi, a coś jej mówiło, że opuszcza go na zawsze, może z wyjątkiem wakacyjnego odpoczynku. Nic nigdy nie będzie już takie samo, przyjazd na wakacje nie będzie tym samym co mieszkanie tutaj. [...] Tysiąc i jeden ukochanych miejsc, gdzie gromadziły się wspomnienia z dawnych lat. Czy gdzieś indziej będzie kiedykolwiek naprawdę szczęśliwa?”

“Przez rok zaznali doskonałego szczęścia, a po to zawsze warto żyć, choćby reszta życia miała być samotną wędrówką.”

“Słodko jest coś złożyć w ofierze komuś, kogo kochamy, słodko jest mieć kogoś, dla kogo możemy coś zrobić.”

“- Wysiadł zaś jeden tylko pasażer, który miał jechać do was, jakaś mała dziewczynka. Oto siedzi tam, na stosie gontów. Prosiłem, by weszła do poczekalni dla pań, ale odrzekła z powagą, że woli zostać na peronie. Tutaj ma - jak to ona wyraziła - więcej pola dla swej wyobraźni. Oryginalny dzieciak, powiadam panu!
- Ależ ja nie oczekuję żadnej dziewczynki - odpowiedział Mateusz bezradnie. - Przybyłem po chłopca, którego miałem tu zastać... ”

“Dziewczynka, około lat jedenastu, ubrana była w bardzo krótką, wąską i brzydką sukienkę (...) Na głowie miała wyblakły, brunatny kapelusz marynarski, spod którego opadały na ramiona dwa bardzo grube, czerwone jak ogień warkocze.”

“Dziewczynka szybko podniosła głowę ukazując twarzyczkę skąpaną we łzach i drgające usta. - Pani także płakałaby, gdyby będąc sierotą przybyła pod dach domu, który miał zostać jej rodzinnym domem, i nagle dowiedziała się, że pani nie chcą, bo nie jest chłopcem! O, to najtragiczniejsza chwila, jaką przeżyłam!”

“Mogę przypominać tubylca, jasne, ale po
co zatrudniać sztab ludzi, żeby pod kierunkiem ksenoetnologów
szyli mi buty ze specjalnych, modyfikowanych
skór, za pomocą klonowanych ścięgien, skoro
mogę po prostu założyć solidne, wojskowe albo
turystyczne buty za pięćdziesiąt euro? Komu to zrobi różnicę?
Przejdę do legendy jako Ten, Który Miał Czarodziejskie
Buty i zmienię kulturę tego świata?”

“Kiedy dziewczynki czy chłopcy w szkole szpanują ubraniami czy butami, to właśnie konkurują na "godność" konsumencką. To stary schemat. Za pieniądze, których często nie mają, ludzie kupują rzeczy, których nie potrzebują, żeby robić wrażenie na osobach, których nie cenią.”

“Poznała wielu ludzi w mundurach: carskich, z czerwonymi gwiazdami, a potem brunatnych. Wszyscy myśleli, że są panami świata, choć na butach mieli jeszcze gnój z obory, w której przerzucali widłami krowie gówno.”