Wyszukiwarka

“Oskar poczuł, jak świat nagle się zatrzymuje, a potem ogarnęło go kłębowisko uczuć: złości, że oto za moment to, co należało tylko do niego, stanie się własnością
publiczną; żalu, że piękno uczuć zostanie sprowadzone do czynności fizjologicznej (już on znał zagrywki prasy) i niepokoju, jak daleko posuną się media. A także niepokoju o Malwinę, czy sobie z tym poradzi.”

“(...) „Dzień Dobry Śląsk” nie było zna­czą­cym ty­tu­łem. To zna­czy teraz, bo dzie­sięć lat temu, gdy się tam za­trud­nia­ła, to, o, pro­szę pań­stwa, świat i lu­dzie. Potem media pa­pie­ro­we zde­chły pod butem in­ter­ne­tu, po­dob­nie jak sama idea opi­nio­twór­czo­ści. Daw­niej jeden mówił, a mi­lio­ny słu­cha­ły. Dziś mi­lio­ny mówią, a nikt nie słu­cha. Opi­nię kształ­tu­je nie ten, kto ma coś mą­dre­go do po­wie­dze­nia, a ten, co ma wię­cej fol­lo­wer­sów na In­sta­gra­mie czy Fa­ce­bo­oku.”