“Słowa krytyków ani o jotę nie zbliżają nas do dzieła sztuki: są to zawsze tylko mniej lub bardziej niefortunne nieporozumienia.”
“Dzieło sztuki jest wtedy dobre, gdy powstało z konieczności.”
“A jeśli znowu mowa o samotności, to coraz jaśniejsze się staje, że w gruncie rzeczy nie jest to coś, co można wybrać albo czego można poniechać. Jesteśmy samotni. Można się łudzić i zachowywać tak, jakby było inaczej. To wszystko. O ileż jednak lepiej wejrzeć w to, że jesteśmy samotni, wręcz zacząć od tego.”
“Bądźcie tylko jeden dzień niemodni, wtedy zobaczycie, ile wieczności w sobie macie.”
“Wszyscy ludzie rodzą się z właściwym sobie pragnieniem szczęścia, i do tego finału, niby do jednego, prawdziwego celu zmierza każde ludzkie działanie, ale w tym właśnie tkwi trudność: poznać, co to jest szczęście i na czym ono polega; i nie mniej trudne jest osiągnięcie tego poznawczego celu, i ludzie dążą ku niemu różnymi drogami.”
“Rzeczą artysty jest kochać zagadkę. Tym właśnie jest cała sztuka: miłością, która ogarnia zagadki, - i tym są wszystkie dzieła sztuki – zagadkami, otoczonymi, ozdobionymi, obsypanymi miłością. ”
“Sztuka narodowa! Przecież każda szczera sztuka jest narodowa. Korzenie jej istoty grzeją się w ojczystym gruncie i z niego czerpią odwagę. Wszelako pień wznosi się już samotnie, gdzie zaś korona się rozszerza, tam królestwo niczyje. I może być tak, że głuchy korzeń nie wie, kiedy gałęzie kwitną.”
“Widzicie zatem, że sztuka jest: drogą do wolności. ”
“Ci którzy wieczność czują, są ponad wszelkim strachem. Widzą każdej nocy to miejsce, gdzie dzień zaświta, i są spokojni.”
“Dlatego jest to również jedna z głównych zasad życia: każdą rzecz, którą się posiada przyjmować jako całość; wówczas każde uzupełnienie wyda się nadmiarem i bogactwu nie będzie końca.”