Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "poza lily i o nim", znaleziono 52

Gdyby zwierzęta zaczęły mówić, byłoby to nie do zniesienia. Dobrze, że choć one są nieme.
Wszystko, co nowe, tylko wtedy jest do przyjęcia, gdy jest lepsze od starego.
Na tym świecie można przeżyć jedynie z mieczem wyciągniętym z pochwy i umierać z bronią w ręku. Na całym świecie toczy się zawzięta walka o samorealizację.
W młodości życie wydaje się nie mieć końca.
Formy chrześcijańskich, muzułmańskich i pogańskich rytuałów mogły być różne, ale wszystkie miały ten sam cel - zapewnić przychylność bogów.
Wikingowie rzadko używali kawalerii w samych bitwach, ale musieli walczyć z armiami, w których ten rodzaj wojsk był istotny.
Mało wiemy o wierzeniach i rytuałach pogańskich wikingów i Słowian, a nasza wiedza opiera się na mieszaninie dowodów w postaci nazw miejsc, znalezisk archeologicznych i świadectw chrześcijańskich autorów, w większości spisanych jakiś czas po przejściu Skandynawów na chrześcijaństwo.
Członkowie wielkich dynastii byli seniorami kilku władców rządzących niewielkimi królestwami. Między różnymi liniami wielkich dynastii, rywalizującymi o seniorat, często dochodziło do napięć.
Zasadnicza różnica między sagami skandynawskich królów a większością średniowiecznych kronik europejskich polega na tym, że te pierwsze napisali świeccy autorzy.
Większość ludów używała łuków, ale wydaje się, że Irlandczycy sięgnęli po nie dopiero po pojawieniu się u nich wikingów.
Poezja heroiczna stanowi tylko jeden z dostępnych nam rodzajów źródeł pisanych o czasach wikingów.
Kamienie runiczne to nasze jedyne źródło pisane z tamtych czasów w Skandynawii.
Ile stuleci potrzeba było, by człowiek stał się subtelny, ile wymagało to wysiłków. Teraz skaczą z powrotem na drezwa. Wracają do jaskini. Tłuste, zlepione włosy, nie myte ciała, brudne paznokcie, przepocona odzież i śmierdzące nogi. Wystarczy podejść bliżej, żeby człowieka zemdliło. A oni właśnie jakby do tego dążyli. Kiedy się pyta: "Po co to?" "Na znak protestu".
Człowiek zdolny jest sprzedać dużo więcej niż własne ciało.
Częściej jesteśmy skłonni osądzić zamiast zrozumieć.
Po wojnie szalałam na punkcie kolorów. Tęskniłam za zieloną barwą trawy, za niedorzeczną różowością, za czystym błękitem lazuru. Były mi niezbędne jak pożywienie. Żądza koloru była podobna do awitaminozy.
W atmosferze pobłażliwości i wybaczania dobrze jest zawierać jedynie pakty o nieagresji, obdarzać ziemią lub ją dzielić. Zmieniać granice.
Wszystko, co nowe, tylko wtedy jest do przyjęcia, gdy jest lepsze od starego.
Niewiedza nie umniejsza niczyjej winy.
Parę razy matka chciała pomówić z nią szczerze, lecz Eily, odgadując jej zamiary, umiała im zapobiec. Rana była jeszcze za świeża, nie znosiła dotknięcia. Dziewczyna czuła, że musi przebrnąć przez cierpienie o własnych siłach.
O pani pięknego oblicza, którego blaski swą siłą
Zdolne są ciemność rozproszyć, sprawę rozjaśnić zawiłą,
Niechaj twe lico na wieki w jarzących tonie płomieniach,
By gniewem się nie chmurzyła świetlista twarz przeznaczenia.
Kruk, na skrzydłach z rubinu niesiony, między światami brzmi umarłych muzyka, siły jeszcze nie poznał i nie znał też ceny, moc głowę podnosi i krąg się zamyka. Z diamentu lwa lico - ileż dumy na nim. Surowa klątwa mąci światła promienie i wszystko się zmienia w słońca umieraniu. To kruka ostatnie tchnienie.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl