Wyszukiwarka

Wyniki wyszukiwania dla frazy "razie jerzy", znaleziono 158

Nikt nie jest tak dobry jak sam o sobie mówi, ani tak zły jak o nim mówią inni.
(...) śmierć tylko wtedy jest straszna nad wszelki wyraz, gdy się zbliża powoli a nieuchronnie (...)
Śmierć nigdy bez łupu nie odchodzi. Jeśli z litości albo z musu pozwoli żyć tym, których już miała w swoich szponach, to bierze sobie za nich okup dowolny, gdzie go znajdzie, bez wyboru...
Człowiek czynami swymi przedłuża własne istnienie, bo jeśli wspomni czasem o tych wiekach, kiedy jego już nie będzie, to wyobraża sobie, że jednak pozostanie wówczas jeszcze jakiś ślad jego pracy, i tak we własnych myślach staje się sam obecnym tej przyszłości, na którą już nie będzie patrzył żywymi oczyma. Ale do tego potrzeba mu wiedzieć, że będą po nim istnieli ludzie, którzy jeśli już nie wspomną jego imienia, to przynajmniej, nie wiedząc o tym, będą z jego pracy korzystać. To jest nieodzowny warunek życia jego czynów. Bo dzieła ludzkie są jak ludzie sami: żyją lub umierają. Dzieło, które żadnej zmiany w niczyjej świadomości nie powoduje, jest martwe.
Wszędzie źle jest człowiekowi, bo wszędzie nosi sam w sobie zaród nieszczęścia...
Wszyscy teraz mówią, że idą "na scenę": piosenkarka, konferansjer, polityk, zespół młodzieżowy, a przecież to jest estrada. ESTRADA! Zapamiętajcie to sobie! Idziecie na estradę, bo na scenie to są panowie Trela, Englert, Seweryn, panie Polony i Krzyżanowska, i scena jest tylko dla nich.
Codzienna szajba to jest chleb powszedni nawet całkowicie spełnionych klasyków.
Zdecydowana większość literatów to mniejsze lub (przeważnie) większe moczymordy, w tej ogromnej armii jest jednak zaledwie garstka tych, którym alkohol towarzyszył podczas pracy.
- Głowa do góry , towarzyszu Podgórski. Robić swoje, dopóki człowiek żyje, to jest ważne!
I to ma być człowiek, ten kłębek skulony, jak obwarzanek zwinięty? I to w takim miejscu! "Mój ty Boże - pomyślała - ileż się też człowiek musi umordować i namęczyć, zanim zejdzie z tego świata." Stała chwilę, współczująco kiwając głową, wreszcie cofnęła się po cichu i zamknęła drzwi.
Ale tak już widocznie musi być na świecie: jednemu smutek, drugiemu radość. Któż zresztą może przewidzieć, co i kiedy jest komu przeznaczone?
PRZECHODNIU
BYŁEM KIM JESTEŚ
BĘDZIESZ KIM JESTEM
MÓDLMY SIĘ ZA SIEBIE NAWZAJEM
Broniłeś tego, co bił, ale ciebie nie bolało.
AGENT
... była wiosna. Zobaczyłem na skwerze biało kwitnący krzew. I nie wiem, co się stało, bo nigdy przedtem ani potem takiej chwili nie orzeżyłe... Zdawało mi się, że jestem tym białym krzewem... To trwało krótko, ale tego nigdy nie zapomnę.
MECENAS
Hm, szkoda, że to trwało krótko.
Niektóre rzeczy wydają nam się ważniejsze, większe, wyraźniejsze - nie znaczy to, aby takimi były rzeczywiście.
... mężczyźni bez kobiet i kobiety bez mężczyzn to zaledwie pół istoty, żyjące na niby, zdziwione, że w ogóle istnieją.
(...) Dwie pary najlepszych koni przez pół dnia wyciągały Musiałka z tego szamba, które wokół siebie narobił z gliny, ropy i oleju wielozakresowego PT 47.
(...) do powstań skorzy są ludzie trochę wyposzczeni, podczas gdy naprawdę głodujący nie o powstaniach myślą.
Jaką krechę trudniej narysować: prostą czy krzywą? Dla prostej trzeba mieć przyrządy, a krzywą to nawet pijany nogą narysuje. Tak samo w życiu.
Zrobili dla siebie dużo dobrego. Ludzie naprawdę mogą się nawzajem odmienić
Miłość jest poszukiwaniem i odkrywaniem, pośpiechem i oczekiwaniem.
Początek wszelkiej mądrości bierze się z wiedzy o własnym głupstwie.
Mówienie o sobie jest jedynym tematem, który naprawdę potrafi mnie zaciekawić.
Strach czyni go twoim niewolnikiem.
Nie wszystko się kończy po zapuszczeniu kurtyny.
I ty, i twój autor, którego wystawiasz, i widz z teatralnej sali idzie czasem dalej, gdzieś indziej, niż myślisz.
Czytelnik, wie pan, ma jakąś wrodzoną możność samoobrony. Straszny obraz może od siebie oddalić. Może tę dal regulować, jak za pomocą lornetki. I może to zasnuć jakąś mgłą, za którą zatracą się kontury. Ale u nas w teatrze jest inaczej. To jest tuż, blisko, to wciąga, to każe niekiedy żyć razem.
Te rzeczy utajone, niewypowiedziane szukają we śnie jakieś drogi, aby wyjść na jaw.
Ludzie szukają, szukają... to co jest przy nich, widocznie im nie wystarcza.
Smutno mi nawet, żem mu tak powiedział. Smutno jest powiedzieć komuś "nigdy''.
© 2007 - 2025 nakanapie.pl