Można by się spodziewać , że widok białego puchu za oknem przyprawi wielu o radość i uśmiech na twarzy. Szczególnie dotyczy to dzieci, ale przyznam, że i mnie ten widok, jaki mam za oknem już od ponad tygodnia, bardzo się podoba, choć osobiście nie przepadam za zimą. Jednak takiej pogody dawno u nas nie było. Kilka ostatnich lat to była tylko drobna namiastka śniegu, zazwyczaj wszędzie ciapa i chlapa.

Teraz jest inaczej i to ma swój wyjątkowy klimat. A skoro tak to najlepiej sięgnąć po kocyk, gorącą kawę lub herbatę oraz po ulubioną książkę i poddać się tej magicznej atmosferze. Jako, że od września 2020 po raz trzeci zostałam mamą, wolnego czasu na lektury mam znacznie mniej, co nie oznacza, ze wcale nie czytam. Owszem w miarę możliwości staram się choćby na chwilkę wyruszyć w podróż wraz z kolejnymi bohaterami. I nie ma dla mnie znaczenia jaka jest pora roku, chwytam za to, co lubię, czyli kryminały, thrillery oraz na rozluźnienie- komedie kryminalne. Niestety, nadal brakuje mi kominka, ale możliwe, że kiedyś się go doczekam.

Wiele osób w tym białym czasie czytuje powieści w klimacie świątecznym i zimowym. Ja jednak nie jestem jedną z nich. Nie lubię tego typu powieści, bo dla mnie są one napisane na jedno kopyto. Może się mylę, ale to nie dla mnie. Tak więc, gdy za oknem zima i biały puch, ja spoglądam na niego z uśmiechem, bo wiem, że moje dzieci tego właśnie pragną w tym okresie. A ich radość jest dla mnie najważniejsza.