Książki idealne na pierwsze samodzielne czytanie

Szukałam więc książeczek dla dużych chłopców, ale równocześnie takich, które nie przytłaczają ilością tekstu i pozwalają kilkulatkowi czytać samodzielnie. Łatwo nie było, ale w końcu trafiłam na serię „Czytam sobie” Wydawnictwa Egmont. Niewielkie, kolorowe, proste i przede wszystkim nie wyglądają jak książki dla maluchów. Idealne!

Książeczki na poziomie pierwszym są oznaczone żółtym paskiem i przeznaczone dla dzieci mniej więcej pięcioletnich. Zawierają one około 150-200 słów, a zdania są dość krótkie. Co ważne, na każdej stronie mamy tylko jedno zdanie, a na co drugiej słowo podzielone na głoski. Dziecko spokojnie poradzi sobie z przeczytaniem takiej książeczki, a na końcu w ramach nagrody znajdzie kilka naklejek oraz dyplom sukcesu. Najważniejsze to nagrodzić dziecko, żeby wiedziało, że warto się starać. Do tego oczywiście piękne, kolorowe, a przy tym proste ilustracje. 

Poziom drugi oznaczony jest zielonym paskiem i jest kolejnym etapem czytania. Książeczki składają się już z około 800-900 słów, a więc o wiele więcej, niż w poprzednim poziomie. Zdania są dłuższe, a w tekście znajdziemy także dialogi. To nadal tylko trzy, cztery zdania na każdej stronie, ale już na tyle dużo, że tekst zajmuje pół strony. Niewątpliwie dziecko widzi swoje postępy i jest z nich dumne! Tutaj zamiast głoskowania mamy ćwiczenia sylabizowania. Nadal ilustracje są kolorowe i zwracają uwagę dziecka.

Dla siedmiolatków odpowiedni będzie poziom trzeci. To już nie przelewki, bo i tekstu sporo i obrazków mniej, a jeśli są to czarno-białe. W książeczce znajdziemy około 2500-2800 wyrazów, więc stanowczo jest to przewaga tekstu nad ilustracjami. Zdania są dłuższe i złożone, ale za to na końcu znajduje się alfabetyczny słownik trudnych wyrazów. Gdyby jednak dziecko nie chciało być jeszcze aż tak „dorosłe”, to na końcu nadal znajdzie naklejki i dyplom sukcesu. W końcu kto nie lubi być nagradzany?

Poziom czwarty - dla małych mistrzów!

A jeśli dziecko i z trzecim poziomem sobie poradzi, to czas na „Czytam sobie z bakcylem” (niebieski pasek na okładce). W tych książkach literki są już mniejsze, ale mamy też podział na rozdziały, a trudne słowa zaznaczone są gwiazdką i wyjaśnione bezpośrednio pod tekstem. Wróciły kolorowe rysunki, co nie jest bez znaczenia, bo zachęca do czytania i wciąga w tę niezwykle ciekawą historię.  

Jestem pewna, że podobnych książeczek znajdziecie więcej, jednak żadne z tych, które trafiły w nasze ręce nie sprawdziły się tak dobrze, jak ta seria. Natomiast chętnie dowiem się, po jakie książki sięgają Wasze dzieci ucząc się czytać samodzielnie?