Wiedźmą być, czyli przygotowania do Halloween

Autor: Dorota Skrzypczak ·4 minuty

2022-10-28 5 komentarzy 15 Polubień

Wiedźmą być, czyli przygotowania do Halloween

Wielkimi krokami zbliża się 1 listopada. Większość z nas już zaopatrzyła się w znicze i wiązanki, aby tego dnia odwiedzić swoich bliskich na cmentarzu. Podejrzewam jednak, że równie duża grupa szykuje się z uśmiechem na twarzach do obchodów jeszcze innego święta. Myślę tu o Halloween, które wiele lat temu przywędrowało do nas z Zachodu i ma się na naszym gruncie całkiem dobrze.

Nie mam tu zamiaru dywagować na temat wyższości jednego święta nad drugim i prawić komukolwiek morałów czy my Polacy w ogóle powinniśmy je obchodzić. Niech każdy robi, jak uważa, jedno święto nie wyklucza drugiego, a w naszych sercach w te dni niech zagości i radość i zaduma. Do napisania tego artykułu zainspirowało mnie zupełnie coś innego.

Kiedy przyglądałam się różnym pocztówkom i obrazkom uświetniającym Halloween, mój wzrok przykuł widniejący na nich wizerunek czarownicy. Jest to uśmiechnięta osóbka z rozwianym włosem i spiczastym kapeluszem na głowie, zazwyczaj unosząca się na miotle nad krajobrazem pełnym dyń. No i wszystko ładnie i pięknie. Jednak kiedy zastanowimy się nad etymologią słowa czarownica i pomyślimy o losie kobiet, które o czary były podejrzewane, już tak kolorowo wcale nie jest. Wręcz przeciwnie, skóra cierpnie na człowieku. I właśnie dlatego, by tak trochę przekornie uczcić Halloween, przygotowałam dla Was garść lektur o czarownicach właśnie. Zapraszam.

		„Młot na czarownice. Malleus Maleficarum”, Heinrich Kramer, Jacob Sprenger To dzieło to klasyka gatunku. Powstało ono pod koniec średniowiecza w 1847 roku. Jego autorami są dwaj dominikańscy inkwizytorzy i profesorowie teologii. W pierwszej części ich książki przeczytamy między innymi o szatańskich praktykach czarownic i ich spółkowaniu z diabłem. W drugiej poznamy metody na przeciwdziałanie ich niecnym czarom. Łatwa i przyjemna lektura to na pewno nie będzie, ale warto po ten obrośnięty legendą klasyk sięgnąć, tym bardziej że na księgarskich półkach znajdziemy jego nowe, uwspółcześnione językowo wydanie.

		„Wiedźmy i czarownice. Historia prześladowań”, Nigel Hawthorne W tej książce zawarto wszystko, co o czarownicach wiedzieć powinniśmy. Poznamy z niej historie najsłynniejszych wiedźm i czarownic, dokładny przebieg ich prześladowań i nazwiska osób najbardziej zaangażowanych w ten okrutny proceder. Po jej lekturze na pewno inaczej spojrzymy na wizerunek czarownicy z halloweenowej pocztówki.

		„O hultajach, wiedźmach i wszetecznicach. Szkice z obyczajów XVII i XVIII wieku”, Bohdan Baranowski „Czarownicom żyć nie dopuścisz. Procesy o czary w Polsce w XVII-XVIII wieku”, Jacek Wijaczka Jeżeli macie ochotę zrozumieć, jak wyglądał żywot kobiety posądzonej o czary, z tych dwóch pozycji dowiecie się wszystkiego. Ja już wspominałam, takie niewiasty nie miały łatwego żywota, wystarczyło tylko jedno małe pomówienie, aby kobieta posądzona o czary zakończyła swoje życie na stosie. W tych książkach autorzy opowiedzą nam dokładnie, jak takie procesy wyglądały i jakie lęki i obawy związane z wiarą w diabła i czarownice dręczyły zwykłych ludzi. Ich lekturze będą na pewno towarzyszyły niemałe emocje połączone z wdzięcznością za fakt, iż tamten ponury okres ciemnoty i zacofania minął już dawno temu.

		„Woda na sicie. Apokryf czarownicy”, Anna Brzezińska Oddajmy teraz głos prawdziwej(?) czarownicy. Z lochów inkwizycji swą niezwykłą opowieść snuje oskarżona o praktykowanie magii, bękarcica La Vecchia. Co z niej wynika? Tego już musimy dowiedzieć się sami, mocno i dokładnie wsłuchując się w pełen emocji i niezwykłości monolog poruszonej i wystraszonej kobiety. Tą książką opartą na zapisach przesłuchań Anna Brzezińska po raz kolejny przekonuje nas o swoim pisarskim kunszcie i zaprasza do mrocznego świata procesów czarownic i kontrowersyjnych praktyk inkwizycji. Grzech nie skorzystać z takiego zaproszenia.

		„Klątwa”, Maja Wolny O tej książce pisałam Wam całkiem niedawno, przy okazji artykułu o literackim Kazimierzu Dolnym. Bo właśnie w tym mieście rozgrywa się akcja, a jej fabuła oparta jest na wydarzeniach z 1644 roku, kiedy to miasto zalała powódź, a przed sądem stanęła wraz z dziewięcioletnim synem, miejscowa zielarka. Cieszę się bardzo, że takie powieści wciąż powstają, bo dzięki nim obrazek halloweenowej czarownicy na pewno nie pozwoli nam zapomnieć, o tym, jak było naprawdę.

		„Współczesne czarownictwo. Dzieje religii wicca od legendarnych sabatów po wirtualne rytuały”, Maciej Witulski Czy zastanawialiście się, jak to dzisiaj jest z czarownicami? Stosy już im przecież nie grożą, a one mogą również czynić dobro. Okazuje się, że współczesne czarownictwo ma się bardzo dobrze, a wszystkiego na jego temat dowiemy się z tej o to książki Maciej Witulskiego. Autor przybliża nam w niej dokładnie historię, ewolucję oraz obrzędy religii współczesnych czarownic. Czyż to nie lektura w sam raz na tegoroczny Halloween?

		„Wicca – religia czarownic ”, Agnieszka Mojmira Antonik Żeby obchody święta Halloween uznać za udane, to po dokładnej lekturze wyżej wspomnianych książek, warto sięgnąć również po tę pozycję. Jest to lekko, zabawnie i intrygująco napisany podręcznik, z którego dowiemy się jakie tradycje i święta celebrują wiccanie, na czym polega wiccański rytuał i jak go samodzielnie przeprowadzić. Oj coś czuję, że w tym roku Halloween zapowiada się niezwykle ciekawie:)

		„Wiedźmy i czarownice czyli oswajanie tajemnicy”, Jolanta Marcolla Na koniec przygotowałam coś, jak zawsze, dla Waszych pociech. Zapoznam ich z Makabrą, Łotrzycą, Szkaradą, Matnią i dwunastoma innymi czarownicami, które okażą się wcale nie takie straszne, jak je w tej książce namalowali. Ich zwierzenia otworzą dzieciakom oczy na pewne specyficzne cechy, które jak się okazuje, da się zaakceptować, a nawet pokochać. Dzięki lekturze tej uroczej, a nawet czarownej:) książeczki dzieci zobaczą, jak ważna jest empatia i tolerancja. Warto czytać takie książki, nie tylko w Halloween.

No i co Drodzy? Co będziecie czytać w Halloween?:) Może mi coś zaproponujecie? Czekam na komentarze.

Dorota Skrzypczak

× 15 Polub, jeżeli artykuł Ci się spodobał!

Komentarze

@Lorian · około 2 lata temu

Jako wiccanka popieram artykuł :) Przeczytałam masę książek o wiedźmach i jest to moja ulubiona tematyka :>

× 5

@Brzezina · około 2 lata temu

Ooo nowa książka prof Jacka Wijaczki, musze przeczytać. Pamiętam jak chodziłam na zajęcia do profesora, temat wykładów "Polowania na czarownice", oj przypomnialy mi się czasy studenckie;)) fajnie bylo

× 2

Komentarze (3)

@jorja · około 2 lata temu

OOoooo!! Też uczęszczałam na jego wykłady :)

@Brzezina · około 2 lata temu

Naprawdę? Milo słyszeć ze ktoś z umk;)) ale to było jakieś dobre 15 lat temu:)

@jorja · około 2 lata temu

W moim przypadku 14 :)

@LiterAnka · około 2 lata temu

Czy w dacie powstania „Młota na czarownice” nie ma jakiegoś błędu? Wydaje mi się, ze powstał wcześniej. No a XIX wiek to zdecydowanie nie koniec średniowiecza.

× 1

Komentarze (2)

· około 2 lata temu

@LiterAnka Ciut wcześniej 1487 r.

× 1

@dora53 · około 2 lata temu

Jej, przepraszam! Cyferki mi się przestawiły. Dziękuję bardzo za czujność.

@Lubczyk · około 2 lata temu

Jedyna czarownica, jaką kojarzę na szybko, to: https://nakanapie.pl/ksiazka/malutka-czarownica-842975. My jesteśmy rodzinnie całkowicie niemagiczni.

Komentarze (1)

@Asamitt · około 2 lata temu

Niestety, też tam mam:( Nie jestem ani magiczna ani czarowna. Ale czarownicą mogę się jeszcze stać :D

Zobacz także:

Dzieci napisały książkę dla dzieci. O pożyczaniu i oddawaniu

„Kreuję w swoich historiach świat bez lukru czy wygładzenia, pokazując tę brudniejszą stronę rzeczywistości” – wywiad z Ewą Hansen

„Największa siła tkwi w naszych myślach. Może być destrukcyjna, kiedy używamy jej przeciwko sobie, ale może też pięknie nam służyć i wzmacniać” – wywiad z Agnieszką Rautman-Szczepańską

Projekt „Mała książka – wielki człowiek” włącza się w szkolenie położnych i namawia do głośnego czytania dzieciom od pierwszych chwil życia.

„Jesteśmy niepoprawni, mimo że nasza wiedza o chorobach zakaźnych znacznie się rozwinęła, wciąż popełniamy błędy i gdy zagrożenia mijają, łatwo o nich zapominamy” – wywiad z Anną Trojanowską

W listopadzie czytamy literaturę japońską