Cytaty Agatha Christie

Dodaj cytat
W 1916 roku młodemu Arturowi Hastingsowi wydawało się, że jest starym i doświadczonym człowiekiem. Absolutnie nie uświadamiałem sobie, że dopiero zaczynam żyć.
Zakochani zawsze się kłócą (...). Kłócą się, ponieważ się nie rozumieją. A kiedy już zrozumieją się nawzajem. przestają się kochać.
W gniewie człowiek z łatwością zdobywa się na czyny, przed którymi wzdragałby się w normalnych warunkach
A nic tak kobiety nie cieszy, jak robienie tego, czego nie lubi, po to, aby zadowolić mężczyznę, którego kocha. Im bardziej uparta, tym chętniej to robi.
To doprawdy dobra lekcja uświadomić sobie od czasu do czasu, że jest się idiotką. Ale większość z nas tego nie lubi.
Kobieta zupełnie odruchowo każdego napotkanego na swojej drodze mężczyznę traktuje jako potencjalnego męża dla siebie lub dla swojej najlepszej przyjaciółki.
Jeśli chcesz, aby jakąś wiadomość została rozgłoszona, powierz ją kobiecie. W przeciwnym razie trzymaj język za zębami.
Mężczyźni nigdy nie bywają mili i uprzejmi, jeśli dziewczyna nie jest ładna, kobiety zaś wręcz przeciwnie.
Dramat życiowy polega na tym, że ludzie się nie zmieniają.
"-(...)"Nie mógłbym cię kochać tak mocno, najdroższa, gdybym nie kochał bardziej krykieta."
-Honoru -poprawiła pani Luxmore:"
Jakim człowiek jest naprawdę, ujawnia dopiero próba, to znaczy moment, kiedy musi stanąć na własnych nogach albo upaść.
Mężczyźni zawsze czują sympatię do nieodpowiednich kobiet.
Kłamstwo nie zawsze oznacza winę.
Człowiek nie ma prawa sądzić innego człowieka i nie może brać prawa w swoje ręce.
Narzekanie na życie jest w złym guście.
Są w życiu takie sprawy, które napawają najczarniejszym smutkiem, skoro już zdołamy dać im wiarę.
Życie jest jak statek- to znaczy, jak wnętrze statku. Ma wodoszczelne komory. Człowiek wynurza się z jednej, zamyka, rygluje drzwi, i znajduje się w następnej.[...] To zresztą natura wszystkich podróży. Przechodzi się z jednego życia w drugie. Zarazem jest się i nie jest sobą.
Pomysły moich powieści kryminalnych znajduję zmywając.
Jest to zajęcie tak głupie, że zawsze rodzi we mnie myśl o zabójstwie.
Żeby osiągnąć w życiu powodzenie, trzeba zawczasu planować każdy szczegół.
Już ci powiedziałam - oświadczyła Jacqueline, że prędzej cię zabiję, niż pozwolę odejść do innej kobiety. Nie wierzysz, co? To się mylisz! Ja tylko z tym zwlekałam. Bo ty należysz do mnie. Słyszysz? Do mnie! Powiedziałam, że cię zabiję. I to zrobię. - Wyciągnęła rękę w której błysnął jakiś przedmiot. - Zabiję cię jak parszywego psa, bo takim jesteś!
Rozumiesz przecież, że ją trzeba zabić? Pytanie jak gdyby zawisło na chwilę w spokojnym powietrzu nocy, aby ulecieć poprzez ciemności w kierunku Morza Martwego. Herkules Poirot znieruchomiał z ręką na okiennym ryglu. Z pedantyczną dokładnością zasłonił okno i zmierzając w stronę łóżka, uśmiechnął się dobrotliwie. "Rozumiesz przecież, że ją trzeba zabić". Ciekawe zdanie! W sam raz dla uszu słynnego detektywa - i to pierwszego wieczoru w Jerozolimie
W niektórych książkach ginie jedna osoba po drugiej - poinformowała mnie z lubością Josephine. W końcu znajduje się mordercę, bo jest jedyną osobą, która zostaje przy życiu. - Josephine, obudź się! To nie powieść kryminalna. Tu są Trzy Szczyty w Swinly Dean, a ty jesteś dziewczynką, która czyta za dużo kryminałów.
Człowiek nie dostrzega ważnych chwil w życiu, rozumie to dopiero wtedy, gdy jest już za późno.
Jedną z najdziwniejszych spraw w życiu jest to, co sobie człowiek zapamiętuje. Chyba robi to wybiórczo. Jest w nim coś, co wybiera rzeczy, które on potem pamięta.
To, co kobieta potrafiła zobaczyć w mężczyźnie było poza możliwością zrozumienia przeciętnie inteligentnego mężczyzny. Kobieta ogólnie bardzo inteligentna potrafiła okazać się kompletnie głupia, jeśli chodziło o jej mężczyznę.
Czy mam rozumieć, że naprawdę chcesz się wycofać z zawodu? – Tak. Doktor Burton zachichotał. – Nie zrobisz tego! – Ależ zapewniam cię… czynię wszystko tym kierunku. Jeszcze tylko kilka spraw… ale specjalnie wybranych, rozumiesz, a nie to, co mi się nawinie pod rękę… wyłącznie problemy, które będą miały wydźwięk osobisty.
A widzisz, widzisz! - woła Poirot. - Nie warto szukać dowodów rzeczowych. Własny rozum powinien wystarczyć. Ale człowiek się cieszy, kiedy znajdzie potwierdzenie swoich domysłów. Ach, mon ami! Czuję się jak odrodzony. Tańczę! Skaczę!
Pani jest Amerykanką? - Tak. - Patriotką? - Wydaje mi się, że nie ma pan prawa do zadawania podobnych pytań! Ale skoro już pan pyta, odpowiedź brzmi: tak. - Nie chciałem pani urazić. Chodzi o rzecz wielkiej wagi – Rozejrzał się dookoła i zniżył głos. – Wiozę dokumenty o niesłychanie doniosłym znaczeniu. Mogą okazać się decydujące dla aliantów. Rozumie pani teraz? Te dokumenty muszą ocaleć. Większą szansę mają w pani rękach niż w moich. Weźmie je pani?
nie można się całkowicie uwolnić od człowieka współczesnego. Życie zmusza nas do obcowania zarówno z rzeźnikiem, jak i z piekarzem, mleczarzem oraz sprzedawcą ze sklepu z warzywami.
Nigdy nie miej skrupułów powiedzieć mężczyźnie, co o nim myślisz. Mężczyżni są okropnie zarozumiali. I tak nie uwierzą, jeśli się mówi o nich coś niepochlebnego.