Sylwia Chutnik
Zostań fanem autorki:
× 2

Sylwia Chutnik

Autorka, 45 lat 157 czytelników
7.0 /10
147 ocen z 27 książek,
przez 122 kanapowiczów
Urodzona 12 lipca 1979 roku w Polsce (Warszawa)
Polska kulturoznawczyni, feministka, działaczka społeczna, pisarka, laureatka Paszportu Polityki w kategorii Literatura za rok 2008, trzykrotnie nominowana do Nagrody Literackiej Nike (w 2009 za Kieszonkowy atlas kobiet, w 2013 za Cwaniary i w 2015 za W krainie czarów).

Fot. autorstwa Adrian Grycuk - Praca własna, CC BY-SA 3.0 pl, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=57701536; źródło: pl.wikipedia.org/wiki/Sylwia_Chutnik

Książki

Pismo. Magazyn opinii, nr 6 (30) / maj 2020
czasopismo
Pismo. Magazyn opinii, nr 6 (30) / maj 2020
Bolesław Leśmian, Marek Bieńczyk, Tomasz Różycki, Sylwia Chutnik ...
Seria: Magazyn Pismo

W czerwcowycm numerze m.in.: - Opowiadanie: "Pandemino. Dziennik czasów zamnknięcia" (Sylwia Chutnik), - Felieton: "Dzień Dziecka" (Marcin Wicha). - Opowiadanie: "To, co się z tobą dzieje" (Andrea L...

Proszę wejść
Proszę wejść
Sylwia Chutnik, Mikołaj Długosz

Więzienna książka Proszę wejść powstała wiosną 2012 roku, kiedy to Sylwia Chutnik i Mikołaj Długosz znaleźli się w więzieniu, konkretnie w Areszcie Śledczym Warszawa-Mokotów przy Rakowieckiej 37. P...

Warszawa kobiet
Warszawa kobiet
Sylwia Chutnik

Najnowsza książka laureatki Paszportu Polityki, zachęcająca do innego spojrzenia na Warszawę – przewodnik nie tyle po miejscach, co po kobietach związanych z tym miastem. Znajdą się w nim opisy sz...

Warszawa. Slow travel
Warszawa. Slow travel
Sylwia Chutnik, Katarzyna Szumlas, Katarzyna Krzywicka
Seria: Slow Travel

Zwolnij, żeby zobaczyć Warszawę! Subiektywny przewodnik w zwolnionym tempie po ważnych i mniej znanych atrakcjach Warszawy. Kiedyś wydawała mi się szara i zmęczona, dziś mam do niej stosunek tkliwy. R...

Cytaty

Nitka połączenia, jak niewidzialna pępowina, którą związane jesteśmy z całym tym łypiącym na nas z poblakłych zdjęć towarzystwem.
Pewnego dnia budzisz się i musisz natychmiast poznać swoich przodków. A przecież można w życiu robić coś innego, na przykład w ogóle niewiele robić albo w końcu zaplanować coś miłego. A nie babrać się w losach tych, co już jak proch i popiół.
Nie wiadomo, co zrobić z przeszłością, zwłaszcza cudzą. Nie ma sensu wiedzieć wszystkiego, ale jednak korci.
Babcia była wspaniała. Miała pierścionek na każdym palcu i trwałą ondulację sterczącą we wszystkie strony. Kiedy umarła, wnuczka przytuliła ją i pomalowała jej paznokcie na wściekły czerwony. W niebie miała wydrapać nimi oczy swojej patronce, świętej Jadwidze. W końcu w ogóle jej nie strzegła, miała ją gdzieś. Babcia całe życie się męczyła i musiała ciężko pracować zamiast żyć.

Komentarze

@Lagneu
@Lagneu · ponad 14 lat temu
AAA! Moja ulubiona pisarka <3