Ida Fink

Ida Fink (hebr. אידה פינק) – polskojęzyczna pisarka pochodzenia żydowskiego. Od 1957 roku mieszkała w Izraelu.

Urodziła się w Zbarażu na terenie ówczesnej II Rzeczypospolitej w rodzinie żydowskiej. Jej ojciec był lekarzem, a matka nauczycielką. Studiowała muzykę w Konserwatorium Polskiego Towarzystwa Muzycznego we Lwowie. Po ataku III Rzeszy na Związek Radziecki w 1941, trafiła wraz z rodzicami i siostrą do zbaraskiego getta. W 1942 uciekła z siostrą i do wyzwolenia ukrywała się po aryjskiej stronie. W 1948 roku wyszła za Brunona Finka, a w 1954 roku urodziła córkę.

W 1957 wyemigrowała do Izraela i osiadła w Holonie. Pracowała m.in. w bibliotece muzycznej oraz w dziale gromadzenia świadectw w Instytucie Jad Waszem. Mieszkała wraz z siostrą w Ramat Awiw, dzielnicy Tel Awiwu. Była członkiem Związku Autorów Piszących po Polsku w Izraelu.

W 1958 roku opublikowała opowiadania w polskojęzycznej prasie izraelskiej, które następnie pojawiły się w wydaniach książkowych. W swojej twórczości zajmowała się przede wszystkim tematyką Holocaustu. Jej utwory są tłumaczone na liczne języki, m.in. angielski, duński, francuski, hebrajski, holenderski, niemiecki, norweski, ukraiński i włoski. Jej opowiadanie pt. Zabawa w klucz znalazło się w arkuszu rozszerzonym na maturze z języka polskiego w 2005, zaś opowiadanie Przed lustrem – w 2012.