/64efb7ba879a243f794b182733cda3b5/n/irena-jurgielewiczowa)
Powieściopisarka, pedagog, autorka wielu książek dla młodzieży oraz wykładowca w Wolnej Wszechnicy Polskiej. Była żoną malarza Mieczysława Jurgielewicza.
Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. W 1928 uzyskała stopień doktora za rozprawę Technika powieści Stefana Żeromskiego. Studiowała pedagogikę na WWP. Debiutowała w 1933 na łamach czasopisma "Wiedza i Życie" jako eseistka.
W okresie okupacji brała udział w tajnym nauczaniu uniwersyteckim. Była żołnierzem AK. Po powstaniu warszawskim przebywała w obozie jenieckim. Do kraju wróciła w 1946. W latach 1947–1950 prowadziła wykłady na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1950–1954 była kierownikiem literackim Państwowego Teatru Nowej Warszawy. Pracę zawodową rozpoczęła jako nauczycielka. Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Początkowo pisała utwory dla dzieci najmłodszych – Historia o czterech warszawskich pstroczkach (1948) to jej debiutancka książka. Potem ukazały się m.in.: O chłopcu, który szukał domu (1957), Kajtek, warszawski szpak (1958), Jak jeden malarz chciał namalować szczęśliwego motyla (1960).
Wielką popularność wśród czytelników i uznanie krytyki zyskały psychologiczne powieści dla młodzieży, takie jak: Niespokojne godziny (1964), Wszystko inaczej (1968), Inna?(1975), Ważne i nieważne (1971), a przede wszystkim Ten obcy (1961). Książka ta została umieszczona w 1964 na Liście Honorowej im. H. Ch. Andersena i przetłumaczona na wiele języków.
Na wniosek dzieci pisarka otrzymała Order Uśmiechu.
Ukończyła filologię polską na Uniwersytecie Warszawskim. W 1928 uzyskała stopień doktora za rozprawę Technika powieści Stefana Żeromskiego. Studiowała pedagogikę na WWP. Debiutowała w 1933 na łamach czasopisma "Wiedza i Życie" jako eseistka.
W okresie okupacji brała udział w tajnym nauczaniu uniwersyteckim. Była żołnierzem AK. Po powstaniu warszawskim przebywała w obozie jenieckim. Do kraju wróciła w 1946. W latach 1947–1950 prowadziła wykłady na Uniwersytecie Warszawskim. W latach 1950–1954 była kierownikiem literackim Państwowego Teatru Nowej Warszawy. Pracę zawodową rozpoczęła jako nauczycielka. Była członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich.
Początkowo pisała utwory dla dzieci najmłodszych – Historia o czterech warszawskich pstroczkach (1948) to jej debiutancka książka. Potem ukazały się m.in.: O chłopcu, który szukał domu (1957), Kajtek, warszawski szpak (1958), Jak jeden malarz chciał namalować szczęśliwego motyla (1960).
Wielką popularność wśród czytelników i uznanie krytyki zyskały psychologiczne powieści dla młodzieży, takie jak: Niespokojne godziny (1964), Wszystko inaczej (1968), Inna?(1975), Ważne i nieważne (1971), a przede wszystkim Ten obcy (1961). Książka ta została umieszczona w 1964 na Liście Honorowej im. H. Ch. Andersena i przetłumaczona na wiele języków.
Na wniosek dzieci pisarka otrzymała Order Uśmiechu.
/c5327761-9b1f-468c-b9e0-db0652d2177e/n/ten-obcy)
/32029b24301d1beb0964f7b049bf187a/n/inna)
/900dbe7aadb59bdcd0b76a4de43a7fed/n/niespokojne-godziny)
/fb323dd309048cfbf40eb001c803b352/n/wszystko-inaczej)
/f5999cff4f7f2c78b418d0dc4afbe92e/n/o-chlopcu-ktory-szukal-domu)
/534ebc8d20d010a833b14da822d2cf7b/n/wazne-i-niewazne)
/87f46d098d61084ff84db8037f2d289b/n/o-czterech-warszawskich-pstroczkach)
/54cfa76c0fa0bfdc025fffd8679b78d8/n/rozbita-szyba)
/c0e1cca7e7ee6760b4490fc2efdd9ffc/n/tort-orzechowy)
/847e47b0b2260b64e0e995b00b956856/n/bylam-bylismy-wspomnienia)
/6d4eb712aec53304faa1db32f9fb46fe/n/jak-jeden-malarz-chcial-namalowac-szczesliwego-motyla)
/3f627e0716627e18e1b419fb17306041/n/kajtek-warszawski-szpak)
/a59adc4f7200c80fb8f3ddf49a2d629e/n/niebezpieczna-przygoda)
/ccf5a962a34251a75acb6755c220415e/n/strategia-czekania)
/c3fabfe9ac750d84d2ff3282d58e6207/n/warszawa-serce-polski)
/7d6de2d6781162c88b46d983e5a70908/n/wiewiorcza-mama)
/64efb7ba879a243f794b182733cda3b5/n/irena-jurgielewiczowa "Irena Jurgielewiczowa")
/64efb7ba879a243f794b182733cda3b5/n/irena-jurgielewiczowa "Irena Jurgielewiczowa")
