Jan Melerski

Całe życie związane z książkami, ale nie z pisaniem ich, tylko z czytaniem. Oprócz poważnie traktowanej nauki, która dawała szanse awansu społecznego, pasjami już od dzieciństwa były książki i sport. Występy na boiskach piłkarskich i na bieżniach lekkoatletycznych pozwalały na utrzymanie wysokiej sprawności fizycznej. Drobne utwory napisane na konkursy to „Obawy i nadzieje” w konkursie na „Wspomnienie” i „ Pamięć”, przywołująca wybraną, ważną rzecz z przeszłości, w innym konkursie. Z wykształcenia mgr inż. – projektant i konstruktor przez cały okres pracy zawodowej. Niezbędna wyobraźnia w pracy musiała znaleźć teraz, jak już jestem na emeryturze, swoje „ujście”, co właśnie ujawniło się napisaniem autobiografii „wybiórczej”, bez rozbudowywania wątków rodzinnych a skupieniu się głównie na swojej osobie. Dolegliwości (chyba normalne) w tym wieku, nie osłabiły mojego umysłu, o który dbam, czytając książki, rozwiązując różne zagadki – ze szczególnie ulubionym sudoku. Także rywalizacja w szachach z komputerem, którego często udaje mi się przechytrzyć, zapewnia mi utrzymanie sprawności psychicznej. To wszystko pozwala mi wierzyć, że będę mógł w przyszłości napisać jeszcze niejeden interesujący tekst.