Jean Meslier (ur. 15 stycznia 1664, zm. 1729) – francuski ksiądz katolicki, myśliciel, przedstawiciel materializmu i ateizmu; głosił, że wszyscy ludzie rodzą się równi i każdy ma prawo do życia, wolności i udziału w owocach ziemi, co było nadzwyczajne w jego czasach; jest autorem 1200-stronicowego traktatu filozoficznego pt. Testament odnalezionego po jego śmierci, w którym promuje radykalny ateizm oraz krytykuje religię, w tym zarówno teizm jak i deizm.
Jego krytyka chrześcijaństwa jest jedną z najbardziej wszechstronnych i szczegółowych. Przeanalizował i odrzucał m.in.: historyczność cudów, sensowność dogmatów takich jak o Trójcy Świętej, wcieleniu i transubstancjacji; autentyczność Biblii, autorytet tradycji, trafność biblijnych proroctw, świadectwa męczeństwa oraz kwestionował moralność wiecznych nagród i kar. Ateizm nie tylko postrzegał jako filozoficznie uzasadniony, ale ponadto widział w nim drogę do ograniczenia wyzysku ludności.
Urodził się 15 stycznia 1664 r. w Mazerny-en-Champagne. Do seminarium duchownego uczęszczał w Chalons-sur-Marne, studiując teologię i filozofię, szczególnie zgłębiając wiedzę nad filozofią Kartezjusza. Seminarium ukończył w 1688 r. a cztery lata później został proboszczem wiejskich parafii But we francuskiej Szampanii, a następnie Etrépigny, w Ardenach. Prowadził samotne, ascetyczne życie, poświęcając się lekturze, a zarazem sumiennie wypełniając swe obowiązki w parafii.
Mimo że nie wierzył w Boga, do końca życia pozostał kapłanem. Wiedział, iż ujawnienie światopoglądu skończyłoby się dla niego bardzo poważnymi konsekwencjami, dlatego też napisany przezeń „Testament” ukazał się dopiero po jego śmierci. Jan Meslier zmarł 30 czerwca 1729 i był jedynym księdzem który umierając oskarżył się o to, że wyznawał i głosił religię chrześcijańską. Umierając, wszystko co miał rozdał parafianom. Natomiast trzy manuskrypty spisane jego ręką a zatytułowane „Mój testament” ofiarował prokuratorowi Leroux i parafianom.
Jego krytyka chrześcijaństwa jest jedną z najbardziej wszechstronnych i szczegółowych. Przeanalizował i odrzucał m.in.: historyczność cudów, sensowność dogmatów takich jak o Trójcy Świętej, wcieleniu i transubstancjacji; autentyczność Biblii, autorytet tradycji, trafność biblijnych proroctw, świadectwa męczeństwa oraz kwestionował moralność wiecznych nagród i kar. Ateizm nie tylko postrzegał jako filozoficznie uzasadniony, ale ponadto widział w nim drogę do ograniczenia wyzysku ludności.
Urodził się 15 stycznia 1664 r. w Mazerny-en-Champagne. Do seminarium duchownego uczęszczał w Chalons-sur-Marne, studiując teologię i filozofię, szczególnie zgłębiając wiedzę nad filozofią Kartezjusza. Seminarium ukończył w 1688 r. a cztery lata później został proboszczem wiejskich parafii But we francuskiej Szampanii, a następnie Etrépigny, w Ardenach. Prowadził samotne, ascetyczne życie, poświęcając się lekturze, a zarazem sumiennie wypełniając swe obowiązki w parafii.
Mimo że nie wierzył w Boga, do końca życia pozostał kapłanem. Wiedział, iż ujawnienie światopoglądu skończyłoby się dla niego bardzo poważnymi konsekwencjami, dlatego też napisany przezeń „Testament” ukazał się dopiero po jego śmierci. Jan Meslier zmarł 30 czerwca 1729 i był jedynym księdzem który umierając oskarżył się o to, że wyznawał i głosił religię chrześcijańską. Umierając, wszystko co miał rozdał parafianom. Natomiast trzy manuskrypty spisane jego ręką a zatytułowane „Mój testament” ofiarował prokuratorowi Leroux i parafianom.
/ce0615989ad387612e80788567ed2847/n/testament)
