Polski powieściopisarz, autor opowiadań i sztuk teatralnych, publicysta, krytyk teatralny, dziennikarz.
Ukończył studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu im. A. Mickiewicza – tytuł magistra filologii polskiej uzyskał za pracę „Wawrzyny na tle motywów lirycznych Leopolda Staffa”. Debiutował w 1949 roku (jeszcze jako uczeń liceum) opowiadaniem „Gajowy”, które ukazało się na łamach „Głosu Wielkopolskiego”. Pisarz, krytyk, publicysta, autor słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych, animator kultury, patron Biblioteki Publicznej Gminy Suchy Las. Zostawił po sobie osiem powieści, wiele opowiadań, szkiców, artykułów publicystycznych i krytycznych, a także spektakli teatralnych.
Od 1953 do 1961 roku był redaktorem „Słowa Powszechnego” – Oddział Poznań, w latach 1961-1964 pracował w Wydziale Oświaty Pałacu Kultury w Poznaniu, od 1964 roku do 1979 roku (śmierci) kierował Redakcją Widowisk Teatralnych w Ośrodku Telewizji Polskiej w Poznaniu. W latach 60 był również jednym z inicjatorów i organizatorów plenerów plastycznych w Koninie.
Ukończył studia na Wydziale Filologii Polskiej Uniwersytetu im. A. Mickiewicza – tytuł magistra filologii polskiej uzyskał za pracę „Wawrzyny na tle motywów lirycznych Leopolda Staffa”. Debiutował w 1949 roku (jeszcze jako uczeń liceum) opowiadaniem „Gajowy”, które ukazało się na łamach „Głosu Wielkopolskiego”. Pisarz, krytyk, publicysta, autor słuchowisk radiowych i widowisk telewizyjnych, animator kultury, patron Biblioteki Publicznej Gminy Suchy Las. Zostawił po sobie osiem powieści, wiele opowiadań, szkiców, artykułów publicystycznych i krytycznych, a także spektakli teatralnych.
Od 1953 do 1961 roku był redaktorem „Słowa Powszechnego” – Oddział Poznań, w latach 1961-1964 pracował w Wydziale Oświaty Pałacu Kultury w Poznaniu, od 1964 roku do 1979 roku (śmierci) kierował Redakcją Widowisk Teatralnych w Ośrodku Telewizji Polskiej w Poznaniu. W latach 60 był również jednym z inicjatorów i organizatorów plenerów plastycznych w Koninie.