Johnny Kent

John Alexander Kent, przydomek „Johnny Kentowski” – kanadyjski pułkownik pilot Królewskich Sił Powietrznych (ang. Group Captain Royal Air Force), as myśliwski.

Licencję pilota uzyskał w wieku 17 lat. W 1935 przybył do Wielkiej Brytanii i przyjęty został do Królewskich Sił Powietrznych, gdzie szybko zdobył sobie opinię jednego z lepszych lotników. W 1936 roku został skierowany do 19 dywizjonu RAF. W 1937 został oblatywaczem w bazie testowej RAF w Farnborough. W lipcu 1940 w 7 OTU.

W sierpniu 1940, w stopniu kapitana przydzielony został do 303 Dywizjonu Myśliwskiego Warszawskiego im. Tadeusza Kościuszki na stanowisko dowódcy eskadry „A”. Niezadowolony z przydziału wypowiedział, w oparciu o rozpowszechnione wówczas opinie, zdanie: „Chciało mi się krzyczeć! O polskim lotnictwie wojskowym wiedziałem tylko tyle, że zostało zniszczone w ciągu zaledwie dwóch dni”[1]. 18 września 1940 Kent zapisał w swoim pamiętniku: „rezultaty Polaków są po prostu fantastyczne. Zwyczajnie rozwalają wszystko, co wejdzie im w drogę. Mają świetny wzrok i znakomite umiejętności strzeleckie i lubią strzelać do szkopów – co im wychodzi, i to jeszcze jak! Uwielbiają to i traktują jak świetny ubaw”[2].

Na czele eskadry walczył do 18 grudnia 1940, między innymi w bitwie o Anglię. Latał na samolotach Hawker Hurricane i Supermarine Spitfire. W kwietniu 1941 wyznaczony został na stanowisko brytyjskiego dowódcy 1 Polskiego Skrzydła Myśliwskiego. W październiku 1941 został odznaczony najwyższym polskim odznaczeniem wojskowym, Krzyżem Srebrnym Orderu Wojennego Virtuti Militari.

Fot. autorstwa Autor nieznany - https://www.iwm.org.uk/collections/search?query=CH+1533, Domena publiczna, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=81641047; źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/John_Kent