Jorge Luis Borges to jeden z najwybitniejszych i najbardziej kontrowersyjnych pisarzy XX wieku. Pochodził z zamożnej, inteligenckiej rodziny o tradycjach literackich (obydwoje rodzice przetłumaczyli kilka dzieł z języka angielskiego na hiszpański). Swoją przygodę z literaturą Borges zaczął dość wcześnie, gdy w wieku czterech lat nauczył się czytać i pisać. W roku 1906 napisał swoje pierwsze opowiadanie "Fatalna przyłbica", które było wzorowane na Don Kichocie, natomiast w wieku lat dziewięciu przełożył z angielskiego opowiadanie Oscara Wilde'a. W 1914 roku z powodu postępującej ślepoty ojca cała rodzina przeniosła się do Europy, najpierw uciekając przed I Wojna Światową do Genewy a później osiedlając się na stałe w Hiszpanii. W 1921 roku Borges wrócił do Buenos Aires, gdzie zaczął publikować w czasopiśmie "Cosmopolis". W 1923 roku wydał pierwszy tom poezji. W 1937 roku dostał posadę starszego bibliotekarza w jednej z bibliotek Buenos Aires gdzie mógł w nieskończoność oddawać się swojej pasji, czytaniu i pisaniu. Zarówno on, jak i jego rodzina doznali prześladowań w okresie dyktatury Perona. W wieku 55 lat, z powodu dziedzicznej choroby powodującej ślepotę, całkowicie stracił wzrok i był zmuszony oddać się pod opiekę matki. W 1955 roku objął posadę dyrektora Biblioteki Narodowej w Buenos Aires. Ożenił się dopiero w wieku 68 lat z Elsą Astete Millan, jednak małżeństwo nie było szczęśliwe i w 1970 roku się rozpadło. W 1986 roku przeniósł się do Genewy, gdzie ożenił się po raz drugi ze swoją uczennicą, a następnie sekretarką, Marią Kodama. Zmarł 14 czerwca 1986 roku w wyniku raka wątroby.
Publikował zarówno poezję, jak i prozę (opowiadania i eseje). Do jego najważniejszych dzieł zaliczyć można: Alef, Fikcje, Raport Brodiego, Księgę piasku i Pochwałę cienia. W okresie co najmniej 30 lat swojej kariery był wiele razy nominowany do Nagrody Nobla, ostatecznie jednak nigdy jej nie otrzymał. Był inspiracją dla wielu współczesnych pisarzy takich jak Umberto Eco czy Witold Gombrowicz.
Publikował zarówno poezję, jak i prozę (opowiadania i eseje). Do jego najważniejszych dzieł zaliczyć można: Alef, Fikcje, Raport Brodiego, Księgę piasku i Pochwałę cienia. W okresie co najmniej 30 lat swojej kariery był wiele razy nominowany do Nagrody Nobla, ostatecznie jednak nigdy jej nie otrzymał. Był inspiracją dla wielu współczesnych pisarzy takich jak Umberto Eco czy Witold Gombrowicz.
/o-430186/n/ficciones)
/o-446283/n/fictions)
/o-383778/n/historia-wiecznosci)
/03b5ab94-296c-403b-8e72-f1d82751bb39/n/historie-prawdziwe-i-wymyslone)
/o-1268634/n/kroniki-bustosa-domecqa)
/119a9b2f4d133cb59c99823236798fc3/n/ksiazce)
/o-447395/n/labyrinths)
/15379ac0f2113ffe57b01aad2a0ad7ad/n/literatura-na-swiecie-12-1973-32)
/9387b0726b60b5b7cb47e3f6a8c99745/n/literatura-na-swiecie-8-1971-8)
/1fa531fa-52e4-4c45-996e-5993634f87f0/n/opowiadania)
/o-451299/n/the-aleph)
/o-865302/n/w-dialogu-ii)
/o-864358/n/w-dialogu-iii)
/o-994013/n/polemiki)
/o-97138/n/dziewiec-esejow-dantejskich)
/o-97075/n/ksiega-piasku)
/o-940879/n/ksiega-snow)
/o-383778/n/historia-wiecznosci)
/o-97091/n/rzemioslo-poezji)
/o-391190/n/spiskowcy)
/67be159d309b4286a448ed12deebda65/n/alef)
/9114660e-66ad-488f-999a-90426608f30e/n/fikcje)
/o-440202/n/autobiografia)
