Alef

Jorge Luis Borges
8 /10
Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów
Alef
Popraw tę książkę | Dodaj inne wydanie
8 /10
Ocena 8 na 10 możliwych
Na podstawie 5 ocen kanapowiczów

Opis

"Alefa" wraz z wcześniejszymi "Fikcjami" sam Borges zaliczył po latach do swych najważniejszych książek. Wszystkie jego późniejsze opowiadania, szkice lub wiersze są w istocie wariantem, modyfikacją bądź wstępnym zarysem - fabularnym, eseistycznym czy poetyckim - wątków, idei i symboli zawartych w obu tych zbiorach opowiadań. Albowiem, jak pisał: "liczba fabuł i metafor, do jakich zdolna jest ludzka wyobraźnia, jest nieograniczona". W opowiadaniach pojawiają się prawdziwe niekiedy postaci i nierzeczywiste sytuacje, a świat tam przedstawiony to jakby zwielokrotniony koszmar senny, natłok lustrzanych zjaw, przywidzeń i niematerialnych obrazów. ?Alef? to fantazje na temat czasu, wieczności jako zastygłej teraźniejszości, człowieka jako mikrokosmosu, symbolicznego zwierciadła wszechświata, fascynującego labiryntu snów i nieskończoności.
Data wydania: 2003-11-18
ISBN: 978-83-7337-545-1, 9788373375451
Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Serie: Jorge Luis Borges, Proza Światowa
Stron: 192
Mamy 1 inne wydanie tej książki

Autor

Jorge Luis Borges
Urodzony 24 sierpnia 1899 roku w Argentynie (Buenos Aires)
Jorge Luis Borges to jeden z najwybitniejszych i najbardziej kontrowersyjnych pisarzy XX wieku. Pochodził z zamożnej, inteligenckiej rodziny o tradycjach literackich (obydwoje rodzice przetłumaczyli kilka dzieł z języka angielskiego na hiszpański). ...

Pozostałe książki:

Fikcje Księga piasku Powszechna historia nikczemności Twórca Alef Droga do science fiction. Od dzisiaj do wieczności Spiskowcy Zoologia fantastyczna Złoto tygrysów Nowa antologia osobista Pamięć Szekspira Raport Brodiego Autobiografia Dalsze dociekania Rimbaud, Apollinaire i inni El aleph Kroniki Bustosa Domecqa. Sześć zagadek dla don Isidra Parodiego Księga istot zmyślonych Księga snów Piętnaście opowiadań iberoamerykańskich Playboy. Opowiadania Polemiki Rzemiosło poezji W dialogu I W zaczarowanym zwierciadle Borges i 20-wieczni przyjaciele Borges i karaibscy przyjaciele Borges i przyjaciele (zestaw 3 książek) Borges i przyjaciele okresu modernizmu i surrealizmu Dziewięć esejów dantejskich Ficciones Fictions Historia wieczności Historie prawdziwe i wymyślone Kroniki Bustosa Domecqa Książce Labyrinths Literatura na świecie 12/1973 (32) Literatura na świecie 8/1971 (8) Opowiadania The Aleph W dialogu II W dialogu III
Wszystkie książki Jorge Luis Borges

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Moja Biblioteczka

Już przeczytana? Jak ją oceniasz?

Recenzje

Książka Alef nie ma jeszcze recenzji. Znasz ją? Może napiszesz kilka słów dla innych Kanapowiczów?
️ Napisz pierwszą recenzje

Moja opinia o książce

Opinie i dyskusje

@literackiespelnienie
2020-12-27
8 /10
Przeczytane Surrealizm Historia Opowiadania Argentyna

Wstyd, że jeden z najlepszych pisarzy naszych czasów nigdy nie otrzymał literackiej nagrody Nobla. Borges, jak mało kto, wędrował duchem po zakamarkach historii, odnajdując siebie w datach poległych przodków. Nieustannie tłukąc się z chwilą teraźniejszą, która niczym lustro pęka na widok człowieka nieszczęśliwego przez nadciągającą przyszłość. W ,,Labiryntach'', czyli zbiorze osobistych wierszy zjawiają się słowa, które determinują twórczość Argentyńczyka. Pozwólcie, że przytoczę. ,,Nie ma innego czasu niż teraz, szczytu tego co będzie i co było, w tej chwili, w którym kropla upada w klepsydrze. Iluzoryczne wczoraj jest siedzibą kształtów nieruchomych z wosku lub literackich wspomnień o tym, że czas przeminie zagubiony w swych zwierciadłach...'' (Przeszłość, strona 87) albo ów sentencja ,,Spoglądać na rzekę z czasu i wody i wspominać, że czas jest inną rzeką, wiedzieć, że jak rzeka się zagubimy i że twarze przemijają jak woda.'' (Ars poetica, strona 53). Czas jest źródłem lęku i niepokoju, którego trawi od początku swej istoty (twórczej i egzystencjalnej). W ,,Alef'' dostajemy przeróżne opowiadania o przeróżnych fobiach dręczących Jorge'a. Bawiąc się z czytelnikiem, tak jak historia bawi się ludzkim losem.

Borges jako wytrawny erudyta i bibliofil na miarę Umberto Eco - błąka się pośród licznej biblioteki. Odnosi się do bogactwa mitologii religijnej czy bogów, których możemy znać z pisma Jana Parandowskiego. Gama koncepcji filozoficznych łączy się z tekstem o cha...

× 6 | Komentarze (1) | link |
@maslowskimarcinn
2023-05-15
7 /10
Przeczytane

Borgesa trzeba czytać niespiesznie. Nie bać się zawracać z utartej drogi, cofać myślami o zdanie, akapit, czasami kartkę, a nieraz zacząć czytać każde z opowiadań od nowa.

Trudno tez recenzować Borgesa, bo albo ktoś zarzuci recenzentowi brak erudycji („no tak, nie zrozumiał i krytykuje”) albo jej nadmiar („zjadł wszytkę rozumy i się chwali”). I odważnie powiem, że nie każde z opowiadań porwało mnie w labirynty znaczeń, nie w każdym odnalazłem sens poszukiwania drugiego ja, swojego sobowtóra, tajnej ścieżki prowadzącej przez meandry konotacji i wieloznaczeń. Nie zawsze potrafiłem chwycić ariadnowską nić prowadzącą przez labirynt ludzkiej tożsamości (bo Borges celowo nie pomaga); nie w każdym zapętliłem się w czasie i przestrzeni. A mimo że musiałem (czego normalnie nie znoszę) wrócić do kilku z opowiadań ponownie, robiłem to z przyjemnością, nie tylko po to by przystanąć, pomyśleć i poszukać ale po to, by przekonać się, że odkrywam coś nowego, zatrzymuję się nad innym zdaniem, ba, innym słowem nawet. Przyznaję, że „coś” tkwi w prozie Borgesa, mistyczne, ulotne, znaczeniowo nie dotykalne, podwójne...

Wielu znaczeń nie rozpoznałem, wielu metafor z pewnością na zauważyłem ale i tak „Alef” był wyjątkową literacką wyprawą w światy zapomniane przez czas i pamięć, niekiedy starożytne, gdzie teologowie spierają się ze sobą, a w ciemnościach piwnicy, ukryty przed wszystkimi i przed nikim, czeka na czytelników wszystko we wszystki...

× 2 | link |
@autodydaktyczna
2023-10-27
8 /10
Przeczytane
@oliwa
2023-12-19
8 /10
Przeczytane Wyzwanie międzynarodowe 2023
@MgorzataM
2019-11-18
9 /10
Przeczytane B: Powroty A: Posiadam Y: 2015 i wcześniejsze eony

Cytaty z książki

Słowa, słowa niestosowne i okaleczone, były ubogą jałmużną, jaką pozostawiły mu godziny i wieki.
Zrozumiałem przed wieloma laty, że nie ma na świecie rzeczy, która nie byłaby zalążkiem możliwego Piekła; jakaś twarz, słowo, busola, reklama papierosów mogą doprowadzić człowieka do szaleństwa, jeśli nie potrafi o nich zapomnieć. Czyż nie byłby szalony człowiek, który nieustannie by sobie wyobrażał mapę Węgier?
Dodaj cytat
© 2007 - 2024 nakanapie.pl