H. Bustos Domecq: pod takim pseudonimem dwaj wielcy argentyńscy pisarze – Jorge Luis Borges, którego nie trzeba nikomu przedstawiać, i nieco zapomniany u nas Adolfo Bioy Casares – wypuścili w świat kilka zdumiewających literackich dziełek. To pisane na cztery ręce, subtelne, parodystyczne i filozoficzne capriccia. Najsłynniejsze dwa z nich znajdują się w niniejszym tomie. Sześć zagadek dla don Isidra Parodiego (po raz pierwszy po polsku) to pastisz tak uwielbianego przez autorów klasycznego kryminału. W buenosairiańskim więzieniu, w celi numer 273, niewinnie skazany na 21 lat więzienia detektyw-amator przyjmuje gości, którzy relacjonują kryminalne przypadki, rozwiązywane następnie przez Parodiego wyłącznie dzięki sztuce dedukcji, bez ruszania się zza krat. Kroniki Bustosa Domecqa (wznowienie) stanowią kolekcję szkiców owego fikcyjnego autora, poświęconych postaciom ze świata literatury, sztuki, architektury, a nawet mody. To kpina z artystycznych trendów, teorii i praktyk, ale także z odbiorców i komentatorów wszelkich sztuk; zarazem – prawdziwa feeria konceptów i pomysłów. Czytelnik Borgesa rozpozna pewne charakterystyczne wątki i motywy z jego twórczości, amator literatury kryminalnej i publicystyki kulturalnej znajdzie tu kapitalne ich parodie, poszukiwacz inteligentnej i wymagającej uważnej lektury rozrywki – dokładnie to, czego szuka. A wszystko to podlane argentyńskim kolorytem i w przekładzie wybitnego tłumacza dzieł Borgesa – Andrzeja Sobola-Jurczykowskiego oraz Jerzego Kühna.